Ο Ολυμπιακός την τελευταία δωδεκαετία πορεύτηκε με επιτυχία με τους αθλητικούς σέντερ. Με τους ψηλούς τύπου Χάινς, Ντάνστον, Χάντερ και Μπιρτς για παράδειγμα, οι οποίοι διέθεταν ταχύτητα, ικανότητα στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, όντες λειτουργικοί και στο πικ εν ρολ.
Φέτος άλλαξαν αυτήν τη νοοτροπία, ποντάροντας στους δύο… ουρανοξύστες, με την ταυτόχρονη παρουσία των Μουσταφά Φαλ και Νίκολα Μιλουτίνοβ. Δύο εκ των κορυφαίων σέντερ στην Ευρώπη. Δύο ψηλοί με καλό παιχνίδι με πλάτη, με καλά τελειώματα μέσα στη ρακέτα, όντες καλοί αμυντικοί, αξιοποιώντας το μεγάλο τους κορμί μέσα στη ρακέτα.
Φαινόταν όμως πως έλειπε και ένα αθλητικό «πεντάρι», όπως ήταν για παράδειγμα πέρσι οι Τζόελ Μπολομπόι και Ταρίκ Μπλακ. Αυτό το κενό καλύπτεται μέχρι στιγμής εξαιρετικά με τον Μόουζες Ράιτ. Ο Αμερικανός σέντερ έχει δείξει υψηλό βαθμό προσαρμογής, παίζει εξαιρετικά σε άμυνα και επίθεση και προσφέρει αυτά τα στοιχεία που χρειαζόταν η γραμμή των ψηλών της ομάδας.
Γρήγορα πόδια μέσα στη ρακέτα, παιχνίδι με πρόσωπο, ικανότητα στο πικ εν ρολ, ενέργεια στην άμυνα και έφεση στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Δεν είναι τυχαίο πως στα τρία τελευταία παιχνίδια που έχει παίξει με τον Ολυμπιακό στην Ευρωλίγκα οι Πειραιώτες έχουν κερδίσει με εκείνον να πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις.
Έχει 9 πόντους μέσον όρο, με 64,7% (11/17) στα δίποντα, συν 3,7 ριμπάουντ, 1,3 ασίστ, 2 κλεψίματα και 2 μπλοκ μέσον όρο. Λαβράκι από τα λίγα, με το προπονητικό τιμ να παίρνει τα εύσημα για την επιλογή που έκανε.
