Ο 27χρονος Αυστραλός μίλησε για τις εμπειρίες του στην Ευρώπη, στάθηκε στο τι σημαίνει στα μέρη μας μία απρόσμενη ήττα, αλλά και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και το πόσο… δημοφιλής είναι, επισκιάζοντας σε φήμη ακόμα και στους παίκτες του.
”Υπέγραψα στην Μπαρτσελόνα και πήγα στην Ευρωλίγκα, ήταν πολύ ωραία. Οι φίλαθλοι νοιάζονταν για τους παίκτες, όλα έχουν να κάνουν με τη νίκη. Ήθελα να βρω ξανά την σπίθα για να έχω την επιθυμία για νίκη. Όχι ότι στο ΝΒΑ δεν θέλουν να κερδίζουν, αλλά καμία φορά είναι πολύ εύκολο να βάλεις ένα αποτέλεσμα κάτω από το τραπέζι και να συνεχίσεις. Όσον αφορά την Ευρώπη, μπορώ να σας πω ιστορίες για ήττα σε ένα και μόνο ματς που δεν περίμενες να χάσεις. Υπάρχει μεγάλη πίεση για νίκη. Όλα είχαν να κάνουν για εμένα με την επιστροφή μου στο ΝΒΑ, δεν είχε να κάνει με νίκες ή ήττες, αν και γρήγορα κατάλαβα ότι ήθελα απλά να κερδίζω. Ήθελα να κερδίσω την Ευρωλίγκα.
Ήταν αβέβαιο το μέλλον μου στην Μπαρτσελόνα, αλλά μου άρεσε πολύ εκεί. Πήρα το ρίσκο να πάω στην Παρτιζάν και στην Σερβία. Η κουλτούρα πίσω από την ομάδα είναι απίστευτη, δεν πλησιάζει καμία άλλη. Αγάπησα τα πάντα εκεί, με προπονούσε ο πιο διάσημος προπονητής εκεί, πιο διάσημος και από τους παίκτες. Ήθελαν να βγάζουν μαζί του φωτογραφίες και όχι με τους παίκτες. Το να μαθαίνω από εκείνον, να ζω αυτό το περιβάλλον με 20.000 κόσμο να σε αποθεώνει ήταν τρομερά. Νίκη ή ήττα, όσο έπαιζες σκληρά και έδινες την καρδιά σου στο παρκέ για την φανέλα της ομάδας, όλοι μας επευφημούσαν και αυτό το λάτρεψα. Οι επιθέσεις του προπονητή μας εκεί ήταν τρέλα. Απαιτεί περισσότερη σκέψη σε σχέση με το ΝΒΑ. Το ΝΒΑ είναι λίγκα των στατιστικών και είναι δύσκολο να δείξεις ότι μπορείς να συνεισφέρεις δίχως να έχεις τα νούμερα. Το πιο σημαντικό για μένα είναι να παίζω με τον σωστό τρόπο”
