Τι κι αν η κυβέρνηση επιστράτευσε τον Άρειο Πάγο για να διαμορφώσει κατά πώς ήθελε το εκλογικό τοπίο; Τι κι αν κόπηκαν όχι μόνον το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη αλλά και αυτά των Πρόδρομου Εμφιετζόγλου και Αφροδίτης Λατινοπούλου που είχαν βέρο αντισυστημικό λόγο; «Η ζωή βρίσκει τρόπο» όμως λένε οι αγγλοσάξονες και αυτό που φαίνεται να συμβαίνει αυτή την στιγμή είναι ακριβώς αυτό. Το μικρό κόμμα «Νίκη» ερχόμενο από τα «λοιπά», δημιουργεί έντονη συζήτηση και αποκτά κινηματικά χαρακτηριστικά, πατώντας ίσως και πάνω στον δρόμο που τα προηγούμενα κόμματα άνοιξαν.
Προφανώς στην κυβέρνηση πίστευαν ότι εάν στερούσαν τις επιλογές των Ελλήνων πολιτών θα μπορούσαν να χειραγωγήσουν το αποτέλεσμα των εκλογών με τρόπο τέτοιο ώστε να διασφαλιστούν δύο πράγματα. Ότι δεν θα υπήρχε στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας κάτι που θα αποτελούσε υπαρξιακή απειλή για την ίδια και ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου θα «σήκωνε τα χέρια ψηλά» και θα πήγαινε στην αποχή, ανεβάζοντας έτσι τις πιθανότητές της για αυτοδυναμία εάν πάμε σε δεύτερες εκλογές.
Η περιφρόνηση της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη στην δεξιά και ο προσανατολισμός της Νέας Δημοκρατίας στο woke ιδεολόγημα εξεφράσθη πολλαπλώς τα τελευταία χρόνια. Και «χαλύβδωσε» την πίστη ότι δεν είναι δυνατόν το συγκεκριμένο κόμμα να συνδεθεί με την υπεράσπιση των παραδοσιακών αξιών του έθνους αυτού.
Αυτές οι αξίες όμως δεν έπαυσαν να υπάρχουν όπως δεν έπαυσαν να υπάρχουν και οι άνθρωποι που τις ενστερνίζονται. Και αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν διέξοδο.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να καταφέρει να ελέγξει το πλαίσιο εντός των οποίων θα γίνουν οι εκλογές της 21ης Μαΐου. Να διασφαλίσει ότι τα κόμματα τα οποία θα συμμετέχουν σε αυτές δεν θα μπορέσουν να εκπροσωπήσουν κάποια σοβαρή απειλή από τα δεξιά της.
Ξαφνικά, ξεπετάχτηκε η «Νίκη» του δάσκαλου Δημήτρη Νατσιού, που από ό,τι φαίνεται συσπειρώνει μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων που ανήκουν σε αυτό τον χώρο που συμβατικά θα ονόμαζε κανείς «πατριωτικό» και από ό,τι φαίνεται αποκτά αρκετά σημαντική δυναμική.
Εάν δεν ήταν η «Νίκη» που ίσως βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή, κατάλληλα προετοιμασμένη στο κατάλληλο σημείο, ίσως να ήταν ένα άλλο κόμμα, από τα υπόλοιπα που έχουν ήδη περάσει από τις συμπληγάδες πέτρες του Αρείου Πάγου.
Τώρα όμως είναι το συγκεκριμένο κόμμα, που έρχεται «καθαρό» για να εκφράσει μια μερίδα των πολιτών, οι οποίοι μπορεί να μην γνωρίζουν καν αναλυτικά το πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος.
Διαισθάνονται όμως από τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας ότι πρόκειται για ένα κόμμα το οποίο αρνείται να εξομοιωθεί με το πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Ο κόσμος διψά για καθαρούς ανθρώπους που πιστεύουν σε Χριστό και πατρίδα. Κουράστηκε από τις δηλώσεις υποταγής σε διεθνιστικές ελίτ, στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών και κάθε είδους διεθνιστική φαντασίωση.
Βλέπουν πριν από λίγες ημέρες την φωτογραφία της πολυμελούς οικογένειας του επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του κόμματος, Γιώργου Μπαϊραμίδη με τα εννέα παιδιά, τα 72 εγγόνια και τα οκτώ δισέγγονα. Καταλαβαίνουν απλά, ότι ένας άνθρωπος που … μεγάλωσε μια τέτοια οικογένεια, έχει σωστή «πυξίδα», δίχως να χρειάζεται να διαβάσουν αναλυτικά τις θέσεις του κόμματος για το δημογραφικό.
Μαθαίνουν τις τελευταίες ώρες οι δημοσιεύσεις, ότι υποψήφια με την «Νίκη» θα είναι η ανιψιά του Αγίου Παϊσίου Μαρία Εζνεπίδου και καταλαβαίνουν το ίδιο ακριβώς περί της «πυξίδας» του κόμματος. Η δε ρήση που της αποδίδεται στο πλήθος των χθεσινών δημοσιευμάτων είναι χαρακτηριστική της ίδιας «πυξίδας»: “Έχουμε ευθύνη ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους”. Αυτή είναι η κουβέντα που η κ. Εζνεπίδου είπε ότι έλεγε ο Άγιος Παΐσιος. Σύμφωνα με το βιογραφικό της, έχει συμμετοχή στους αγώνες που αφορούν τα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα. Δηλώνει απογοητευμένη από την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας και γι’ αυτό αποφάσισε, όπως λέει, να συνταχθεί στον αγώνα της “ΝΙΚΗΣ”, με σκοπό την αναγέννηση της Ελλάδας.
Δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς, τι θα μάθουμε τις επόμενες ημέρες για την «Νίκη», όπως δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς πόσο ευεπίφορος θα είναι τελικά ο αγώνας της. Υπάρχει όμως ένα σαφές πολιτικό συμπέρασμα. Ότι όσο και εάν προσπαθούν κάποιοι να «χειραγωγήσουν» την θέληση του λαού, να την εκτρέψουν και να την αποδυναμώσουν, πάντα θα υπάρχει κάτι που ξεφεύγει από τον έλεγχό τους.
Υπ’ αυτή την έννοια η παρουσία της «Νίκης», έχει πετύχει ήδη τον σκοπό της.
