Στους κόλπους της κυβέρνησης αναμένεται να δούμε «εκπροσώπους» κάθε τάξης «δικαιωματιστών» νέας κοπής, οι οποίοι θα ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της «ομάδας» την οποία έχουν επιλέξει να εκπροσωπούν.
Εάν έπρεπε κάποιος να κάνει μια ψυχολογικής υφής ανάλυση του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, που ανακοινώθηκε την Παρασκευή, θα μπορούσε με ευκολία να πει ότι αυτό εκφράζει την περιφρόνηση της ηγετικής ομάδας του κόμματος της Πειραιώς και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη για την δεξιά και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει.
Θα μπορούσε να συνεχίσει, συμπληρώνοντας ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει βάλει εμπρός την επιχείρηση μετασχηματισμού της Νέας Δημοκρατίας σε ένα κόμμα κεντρώο, που ομοιάζει πολύ με το εγχείρημα του Εμανουέλ Μακρόν στην Γαλλία, το οποίο θα ελέγχεται αποκλειστικά από τον ίδιο.
Θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει την έλλειψη ανωτάτων αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος, που έχει γίνει στόχος επικρίσεων από αρκετούς απόστρατους.
Αυτά όμως έχουν λεχθεί και γραφεί και στο παρελθόν. Και για να είναι κανείς σαφής θα πρέπει να διευκρινίσει ότι δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη για «υποκρισία». Δεν κάνει κάτι στα κρυφά, έχει δηλώσει τις προθέσεις του και έχει κάνει φανερό τον δρόμο προς τον οποίο προτίθεται να κινηθεί.
Όμως η σύνθεση του συγκεκριμένου ψηφοδελτίου δείχνει και κάτι ακόμη. Δείχνει το πώς θα είναι η εικόνα της επόμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη, εάν η Νέα Δημοκρατία καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση η οποία θα σχηματισθεί δίχως αγωνία για τους εσωτερικούς συσχετισμούς στην Νέα Δημοκρατία και χωρίς ο Πρωθυπουργός να ενδιαφέρεται για την «επόμενη ημέρα» του κόμματος.
Θα δούμε μια κυβέρνηση η οποία θα θυμίζει τις χειρότερες εκδοχές του όλου woke κλίματος, που στην Αμερική κάποιοι αποκαλούν ως «πνευματικό παράσιτο». Η περίπτωση της κ. Αγαπηδάκη, με καταγωγή από το ΠΑΣΟΚ που ξαφνικά βρέθηκε στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, είναι χαρακτηριστική.
Ανάλογο κλίμα αναμένουν κάποιοι να διαμορφωθεί και κατά την ορκωμοσία της επόμενης κυβέρνησης. Εάν δε ο Κυριάκος Μητσοτάκης συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ – το πιθανότερο κατά κάποιους σενάριο – το ενδεχόμενο η κυβέρνησή του να είναι η πιο «εκσυγχρονιστική» από την εποχή της κυβέρνησης Σημίτη, δεν θα προκαλέσει καθόλου έκπληξη.
Στους κόλπους δε της κυβέρνησης αναμένεται να δούμε «εκπροσώπους» κάθε τάξης «δικαιωματιστών» νέας κοπής οι οποίοι θα ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της «ομάδας» την οποία έχουν επιλέξει να εκπροσωπούν.
Αν οι σημερινές επιλογές Μητσοτάκη, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στο Μέγαρο Μαξίμου έκαναν κάποιους να φωνάζουν για «πασοκοποίηση» της Νέας Δημοκρατίας, οι αυριανές κατά πάσα πιθανότητα θα προκαλέσουν έκπληξη ακόμη και σε αυτούς που έχουν ήδη αρχίσει να προβάρουν υπουργικά κοστούμια.
Η επιλογή αυτή του πρωθυπουργού βασίζεται σε ένα και μόνον γεγονός. Ότι θεωρεί «δεδομένους» τους δεξιούς ψηφοφόρους. Με δεδομένο μάλιστα ότι ήδη ένα μεγάλο ποσοστό εναλλακτικών επιλογών τους έχει κοπεί, θεωρεί ότι έχει την ασφάλεια να το κάνει.
Το εάν αυτό θα του «βγει», είναι κάτι το οποίο ακόμη δεν είναι σίγουρο. Αυτό που είναι σαφές, είναι ότι το ποσοστό που καταγράφεται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας έχει σχεδόν διπλασιασθεί στα τέσσερα αυτά χρόνια. Μπορεί προσωρινώς ο Άρειος Πάγος, οι ερασιτεχνισμοί και οι προσωπικές έριδες να κρατούν τον χώρο αυτό διαιρεμένο, όμως κάποια στιγμή είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάτι θα «φυτρώσει». Μπορεί προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην τον νοιάζει αυτό και να θεωρεί ότι θα απασχολήσει τον διάδοχό του, όμως για την Νέα Δημοκρατία θα αποτελεί ένα θανάσιμο τραύμα.
