Μια τεκμηριωμένη συζήτηση για τη μαζική μετανάστευση καταπνίγεται επειδή ένα ευρύ φάσμα επίσημων στατιστικών στοιχείων αποκρύπτεται από την κυβέρνηση, καταγγέλλει ένας βουλευτής.
Ένας συντηρητικός βουλευτής γίνεται μια αναδυόμενη φωνή – έκπληξη στη συζήτηση για τη μετανάστευση, υιοθετώντας μια μεθοδική προσέγγιση για τον προσδιορισμό του πραγματικού κόστους των διαφόρων ειδών μετανάστευσης προς τη Βρετανία και κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου καθώς ακόμα περισσότερα χρήσιμα στοιχεία αποσύρονται, καθιστώντας πιο δύσκολη μια εθνική “λογική συζήτηση” για τα θέματα. Η πηγή αυτής της διαφωνίας προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, δεδομένου ότι η πηγή, ο βουλευτής Νιλ Ο’Μπράιεν, είναι κατά τα άλλα κοντά στην κυβέρνηση και σύμμαχος κεντρώων προσωπικοτήτων όπως ο Τζορτζ Όσμπορν και ο νυν πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ.
Γράφοντας κατ’ ιδίαν στο δικό του Substack, ο Ο’Μπράιεν εξέφρασε την απογοήτευσή του για την υποχωρούσα διαθεσιμότητα ποιοτικών μεταναστευτικών δεδομένων από τις ίδιες τις υπηρεσίες της κυβέρνησης, αποκαλύπτοντας ότι τα στοιχεία για το ποσό των καταβληθέντων ανά εθνικότητα φορολογουμένων στη χώρα, καθώς και τα στοιχεία για τις αιτήσεις κοινωνικής πρόνοιας ανά εθνικότητα είχαν “διακοπεί”. Αυτά προστέθηκαν σε άλλα στατιστικά στοιχεία, είπε ο βουλευτής, που είχαν ήδη διαγραφεί, συμπεριλαμβανομένων των συλλήψεων ανά εθνικότητα, του μεταναστευτικού καθεστώτος των κρατουμένων, λεπτομερών στοιχείων για το ποινικό ιστορικό των σημερινών κρατουμένων, ακόμη και πραγματικών θεμελιωδών στοιχείων όπως ο πληθυσμός του Ηνωμένου Βασιλείου ανά χώρα γέννησης και εθνικότητας.
Το Ηνωμένο Βασίλειο συγκρίθηκε επίσης άσχημα με άλλα ευρωπαϊκά κράτη που δημοσιεύουν υψηλής ποιότητας δεδομένα σχετικά με τη μετανάστευση, επιτρέποντας την έξυπνη και τεκμηριωμένη συζήτηση για θέματα εθνικής σημασίας. Πράγματι, ο O’Brien έγραψε τον περασμένο μήνα ότι: “Λογικές χώρες όπως η Δανία, η Ολλανδία και η Γερμανία κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά από το Ηνωμένο Βασίλειο στη μέτρηση της καθαρής φορολογικής συνεισφοράς των διαφόρων ομάδων μεταναστών”.
Το πρόβλημα επιδεινώνεται, είπε, από το γεγονός ότι πολλά από τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα δεν είναι επίσης πολύ καλά. Ο O’Brien έγραψε ότι η κατάσταση “καθιστά δύσκολο να είναι κανείς σίγουρος για τα στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν: Έχω γράψει στο παρελθόν για το πώς οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των ανθρώπων που βρίσκονται εδώ από χώρες της ΕΕ αποδείχθηκαν κατά 50% λανθασμένες, και για το χάσμα ενός εκατομμυρίου ανθρώπων μεταξύ των στοιχείων της απογραφής και της καθαρής μετανάστευσης τα τελευταία 20 χρόνια”.
Following DWP's decision to stop publishing data on welfare claims by nationality, HMRC told me today they have stopped publishing data on tax contributions by nationality.
> The data we need to have a more sensible conversation about migration is being deleted, not improved. pic.twitter.com/HIPiqPuamx
— Neil O'Brien MP (@NeilDotObrien) March 4, 2024
Είναι “απολύτως λογικό” να θέλει κανείς πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα, είπε, πολλά από τα οποία, όπως σημείωσε ο O’Brien, η κυβέρνηση πράγματι συλλέγει και κατέχει, αλλά αρνείται να τα δώσει, ακόμη και σε έναν βουλευτή που υποστηρίζει την κυβέρνηση, όπως ο ίδιος. Περαιτέρω, είπε ότι δεν είναι καν σαφές αν αυτές οι αλλαγές έχουν πολιτική υπογραφή ή είναι απλώς δουλειά των δημοσίων υπαλλήλων και τα κενά στα δεδομένα.
Χωρίς αυτά τα δεδομένα, μπορούν να γίνουν λανθασμένες υποθέσεις σχετικά με τα διάφορα είδη μετανάστευσης, και μπορεί ακόμη και να οδηγήσουν σε καταστάσεις όπου οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής καταλήγουν να αντιμετωπίζουν τις αφίξεις από όλα τα έθνη ως ίσες, καθώς δεν έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που θα επέτρεπαν μια έξυπνη, ορθολογική διαφοροποίηση. Το χαρακτήρισε αυτό ως την παραδοχή ότι όλες οι μεταναστεύσεις είναι ίσες στο να οδηγούν σε “κάποιου είδους οικονομικό μποναμά- μια θέση που είναι όλο και πιο αβάσιμη. Αντιμετωπίζει επίσης τους μετανάστες ως ομοιογενείς, όταν τα δεδομένα αποκαλύπτουν τεράστια ποικιλομορφία”.
Ο πολιτικός έγραψε σε μια στήλη του The Times ότι:
Μπορούμε επίσης να δούμε από άλλες πηγές δεδομένων ότι υπάρχουν τεράστιες διαφορές μεταξύ διαφορετικών ομάδων μεταναστών. Μέσω ενός αιτήματος Ελευθερίας της Πληροφορίας προς την HM Revenue & Customs απέκτησα νέα στοιχεία για τις αποδοχές ανά εθνικότητα. Σε γενικές γραμμές, οι πολίτες των πλουσιότερων χωρών κερδίζουν περισσότερα: οι άνθρωποι από τη δυτική Ευρώπη και τις χώρες της αγγλοσφαιρικής ζώνης είναι υψηλόμισθοι. Οι πολίτες φτωχότερων χωρών, όπως το Πακιστάν, η Τουρκία και το Μπαγκλαντές, κερδίζουν γενικά λιγότερα. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν διαφοροποιήσεις: Οι πολίτες της Ινδίας κερδίζουν πολύ περισσότερα από τους πολίτες των γειτονικών χωρών.
Υπάρχουν επίσης τεράστιες διαφοροποιήσεις στα ποσοστά απασχόλησης. Συνολικά, τα άτομα σε ηλικία εργασίας (ηλικίας 20-64 ετών) που γεννήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο είχαν υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης από τα άτομα που μετανάστευσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό θα πρέπει να προβληματίσει όσους υποστηρίζουν ότι όλα τα είδη μετανάστευσης είναι πάντα οικονομικά ωφέλιμα… Για τα άτομα που γεννήθηκαν σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές και η Σομαλία, το συνολικό ποσοστό απασχόλησης είναι χαμηλό και το ποσοστό πλήρους απασχόλησης είναι πολύ χαμηλό: το 2021 μόνο το 20% και το 23% αντίστοιχα των ατόμων εργάσιμης ηλικίας από τις χώρες αυτές εργάζονταν πάνω από 30 ώρες την εβδομάδα, σε σύγκριση με το 65% και το 71% των ατόμων από την Πολωνία και τη Νέα Ζηλανδία.
Τα σημεία που έθεσε ο βουλευτής των Τόρις, η κυβέρνηση του οποίου βρίσκεται πλέον στην εξουσία για σχεδόν 14 χρόνια μετά από επανειλημμένες ανεκπλήρωτες προεκλογικές υποσχέσεις για δραματική μείωση της μετανάστευσης, σίγουρα δεν είναι δευτερεύοντα σημεία σχολαστικού κυνηγιού δεδομένων. Πράγματι, η συζήτηση για τη μετανάστευση αποτελεί κορυφαία ανησυχία για το εκλογικό σώμα και τα επίπεδα της μετανάστευσης έχουν εκτοξευθεί σε ύψη που δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ στη βρετανική ιστορία τα τελευταία χρόνια, ωθώντας τον γνωστό μόνιμο πληθυσμό προς τα πάνω με μεγάλη ταχύτητα, παρά το μειωμένο εθνικό ποσοστό γεννήσεων.
Το 2022 αναφέρθηκε ότι ο πληθυσμός της Βρετανίας που γεννήθηκε στο εξωτερικό είχε εκτοξευθεί σε σχεδόν δέκα και μισό εκατομμύριο σε μια χώρα 67 εκατομμυρίων κατοίκων, και οι αφίξεις έχουν μόνο επιταχυνθεί από τότε. Το 2023 αποκαλύφθηκε ότι η καθαρή μετανάστευση – η συνολική αύξηση αφού αφαιρεθούν όσοι εγκατέλειψαν τη χώρα την ίδια περίοδο – ήταν 672.000 ετησίως, ένα σημαντικό πλήγμα για την αξιοπιστία της κυβέρνησης.
Έχοντας εκλεγεί το 2010 με την υπόσχεση να μειώσει τη μετανάστευση σε “δεκάδες χιλιάδες” το χρόνο, η καθαρή μετανάστευση φτάνει τώρα το ένα εκατομμύριο επιπλέον άτομα κάθε 19 μήνες. Η ακαθάριστη μετανάστευση – ένα καθαρό μέτρο του πόσοι νέοι άνθρωποι έρχονται στη χώρα – είναι ένα εκατομμύριο νέες αφίξεις κάθε δέκα μήνες.
Πηγή: BREITBART NEWS
