O Ρομπ Ρος είναι Ολλανδός ευρωβουλευτής από τον Ιούλιο του 2019 και είναι ο σημερινός αντιπρόεδρος της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR).
Παραχώρησε την παρακάτω, πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που αγγίζει πλήθος θεμάτων στην ιστοσελίδα European Conservative, την οποία το newsfire.gr μετέφρασε στα ελληνικά
Οι Κάτω Χώρες είναι ίσως μία από τις χώρες της Ευρώπης που είναι περισσότερο προσηλωμένες στην πράσινη ατζέντα. Τι ζημιά προκαλούν αυτές οι πολιτικές;
Τεράστια ζημιά. Είχαμε πολύ περιορισμό στην Ευρώπη λόγω του COVID-19, και στις Κάτω Χώρες εξακολουθούμε να υποφέρουμε από τις πολιτικές για περιορισμό του αζώτου. Έχουμε τους πιο περιοριστικούς κανονισμούς για την ενέργεια στην Ευρώπη και για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να χτίσουμε περισσότερα σπίτια ή νέες υποδομές, και μερικές φορές μας εμποδίζουν ακόμη και να επισκευάσουμε αυτό που έχουμε. Η οικονομία μας βρίσκεται σε ζουρλομανδύα και η ζημιά που προκαλείται είναι αρκετά βαθιά. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή η φύση κινδυνεύει, αλλά επειδή τα μοντέλα που ακολουθούν δείχνουν ότι η φύση κινδυνεύει. Υπεύθυνοι για αυτές τις πολιτικές είναι οι Πράσινοι, αλλά και οι φιλελεύθεροι με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε, οι οποίοι φαίνεται ότι θέλουν να μετατρέψουν τη χώρα μας σε πάρκο της φύσης.
Για αυτή την τρέλα ευθύνονται οι πολιτικοί, κυρίως νέοι και μορφωμένοι με καλές κοινωνικές δεξιότητες, που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στις πόλεις, οι οποίοι λένε στους αγρότες μας πώς πρέπει να ζουν. Είναι γελοίο. Είμαστε μια πολύ μικρή χώρα και αυτές οι πολιτικές έχουν τεράστιο οικονομικό κόστος. Χάνουμε την ικανότητά μας να βγάζουμε χρήματα ή να επενδύουμε σε νέα σπίτια, πράγμα που σημαίνει ένα πιο σκοτεινό μέλλον για τα παιδιά μας, οπότε δεν αποτελούμε καλό παράδειγμα για την Ισπανία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Αυτό το οικονομικό κόστος μετακυλίεται στην τσέπη των πολιτών, όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στη Γερμανία, όπου οι πράσινες πολιτικές απορρίπτονται όλο και περισσότερο;
Ναι, η ενεργειακή μετάβαση οδηγεί σε πολύ υψηλό ενεργειακό κόστος, αλλά υπάρχει επίσης η υποχρέωση να αναβαθμίζονται τα σπίτια -αυτό είναι ευρωπαϊκός νόμος- να μετατρέπονται τα αγροκτήματα ή να αγοράζονται ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Στο τέλος της ημέρας, όλα έχουν να κάνουν με την ελευθερία. Ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι πολύ ακριβό και πολλοί πολίτες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά [να αγοράσουν ένα]. Οι μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν πλέον να εισέλθουν στις πόλεις, επειδή δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα ηλεκτρικό φορτηγάκι και αναγκάζονται να κλείσουν τις πόρτες τους. Το κόστος ζωής ανεβαίνει και οι δυνατότητες να βγάλουν χρήματα μειώνονται. Και εν τω μεταξύ, τα μέσα ενημέρωσης προωθούν αυτή την πράσινη ατζέντα με τον πιο επιπόλαιο τρόπο, επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων είναι αριστεροί που μεγάλωσαν στις μεγάλες πόλεις. Δεν έχουν καμία σχέση με τον κόσμο της υπαίθρου και, ως εκ τούτου, αισθάνονται ελεύθεροι να κατηγορούν τους αγρότες μας, χωρίς να δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον για την καθημερινή τους πραγματικότητα. Η Ολλανδία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανία τροφίμων [στον κόσμο με βάση τις εξαγωγές] μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είμαστε μια μικρή αλλά πολύ αποτελεσματική χώρα. Αυτοί που λένε ότι πρέπει να σώσουμε τον πλανήτη, πιστεύουν ότι είναι καλό για τον πλανήτη να μην υπάρχει φαγητό ή ότι είναι καλύτερα να το παράγουμε κάπου αλλού που δεν είναι τόσο αποδοτικό;
Επίσης, τα τελευταία τριάντα χρόνια οι Ολλανδοί αγρότες έχουν μειώσει τις εκπομπές κατά 67%, τα δύο τρίτα του συνόλου, ακριβώς λόγω της δεκτικότητάς τους σε μορφές τεχνολογικής καινοτομίας. Είναι τρελό να τους κατηγορούμε για σύγχρονα προβλήματα που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι. Είναι πολύ εύκολο να ενεργεί κανείς με βάση θολά σενάρια για τη χειρότερη δυνατή περίπτωση του τι θα συμβεί σε 15 ή 20 χρόνια, επειδή κανένας πολιτικός που θα κάνει σήμερα τέτοιες αυτοκαταστροφικές πολιτικές δεν θα υπάρχει για να λογοδοτήσει.
Αυτοί που δεν παράγουν κατηγορούν αυτούς που παράγουν… Ξεχνούν πολύ γρήγορα τις συνέπειες της έλλειψης ευρωπαϊκής παραγωγής κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Ακριβώς. Αυτό που μάθαμε -ή σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να έχουμε μάθει- από το COVID-19 είναι η σημασία της στρατηγικής αυτονομίας. Δεν μπορούμε να εξαρτόμαστε από άλλες χώρες για φάρμακα, για κάθε είδους προϊόντα και κυρίως για τρόφιμα. Στην Ευρώπη θα πρέπει να είμαστε σε θέση να παράγουμε τα προϊόντα που χρειαζόμαστε και τα τρόφιμά μας. Και είναι τρελό ότι όχι μόνο οι Κάτω Χώρες, αλλά και η Ισπανία, η Ιρλανδία και άλλες χώρες θέλουν να εξαλείψουν τους αγρότες τους. Πρόκειται για μια ατζέντα. Και αν ένας από τους στόχους τους είναι να τερματίσουν την πείνα, πώς θα το πετύχουν χωρίς τους αγρότες; Τελικά, αυτό που επιδιώκει αυτή η ατζέντα είναι να κάνει τους ανθρώπους πιο εξαρτημένους από το κράτος. Και οι αγρότες, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων και έχουν μακρά παράδοση, έχουν σοβαρά προβλήματα. Κάθε δώδεκα ημέρες ένας αγρότης αυτοκτονεί στην Ολλανδία και η κυβέρνησή μας, της οποίας απώτερος στόχος είναι η πλήρης απαλλοτρίωση της γης τους, τους βυθίζει σε οικονομικά προβλήματα, απαιτώντας επενδύσεις για περιβαλλοντικά μέτρα που ποτέ δεν είναι αρκετά.
Ακριβώς, η απάντηση σε αυτές τις πολιτικές ήταν η εμφάνιση του Κόμματος των Αγροτών, το οποίο πρόσφατα πέτυχε ένα σπουδαίο εκλογικό αποτέλεσμα. Πιστεύετε ότι είναι δυνατόν να προκύψει μια πραγματική εναλλακτική λύση από αυτό το κόμμα ή, όπως σε πολλές περιπτώσεις, θα είναι απλά ένας διάττων αστέρας;
Νομίζω ότι μπορούν να αποτελέσουν μια εναλλακτική λύση, επειδή είναι πολύ σοβαροί στην οικοδόμηση του κόμματος. Για μένα, είναι ένας πιθανός αντικαταστάτης των παλαιών Χριστιανοδημοκρατών. Οι άνθρωποι στην Ολλανδία αναζητούν πραγματικά ένα κόμμα με κοινή λογική και αυτό είναι που έφεραν οι αγρότες. Μέχρι στιγμής είναι ένα σταθερό κόμμα, είναι δημοφιλείς και δεν είναι αριστεροί, και κάνουν καλή δουλειά και όχι μόνο σε θέματα που αφορούν την ύπαιθρο. Προσελκύουν επίσης ειδικούς από άλλους τομείς για να μπορέσουν να καλύψουν περισσότερα θέματα. Είναι σοβαροί και νομίζω ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο.
Ποιοι παίρνουν τα σπίτια των Ελλήνων; – Μεγάλη πτώση στην ιδιοκατοίκηση
Θα ήταν δυνατόν τα δεξιά κόμματα να ενώσουν τις δυνάμεις τους με αυτό το κόμμα ή να διαμορφώσουν κάποιου είδους συνεργασία;
Στις Κάτω Χώρες έχουμε 20 πολιτικά κόμματα και έχουμε μόνο 150 έδρες, οπότε κανένα κόμμα δεν μπορεί να αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία και είμαστε όλοι αναγκασμένοι να σχηματίζουμε κυβερνήσεις συνασπισμού. Έτσι, δεν νομίζω ότι θα είναι δυνατόν να σχηματιστεί ένα μεγάλο κόμμα για τις ευρωεκλογές. Κατά τη γνώμη μου, είναι δύσκολο να μιλάμε για δεξιούς και αριστερούς- νομίζω ότι είναι πιο σωστό να μιλάμε για οπαδούς της εθνικής κυριαρχίας και παγκοσμιοποιητές. Αυτοί που είναι περήφανοι για τη χώρα τους και θέλουν να ευημερεί, και οι παγκοσμιοποιητές που δεν θέλουν σύνορα. Πιστεύω ότι, στο τέλος, οι υποστηρικτές της εθνικής κυριαρχίας ι πρέπει να συνεργαστούν αν θέλουμε να προσφέρουμε αντίσταση στα κόμματα της παγκοσμιοποίησης. Είναι δύσκολο, αλλά είναι απαραίτητο και όχι μόνο στη χώρα μου, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι, γενναίοι και να μην αφήσουμε τους παγκοσμιοποιητές να μας διχάσουν.
Τι διακυβεύεται στις ευρωεκλογές του επόμενου έτους; Πιστεύετε ότι είναι δυνατή μια αλλαγή πλειοψηφίας που θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΕ έξω από την τρέχουσα προοδευτική της παρέκκλιση;
Ναι, είμαι θετικός σε αυτό. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ότι οι πράσινες πολιτικές δεν αποδίδουν και κάνουν τη ζωή των ανθρώπων πιο ακριβή και δύσκολη, αλλά νομίζω ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι δεν αντιλαμβάνονται ότι από τη στιγμή που ένας νόμος υιοθετείται στην Ευρώπη, δεν μπορούμε να τον ξεφορτωθούμε στις δικές μας χώρες. Πολλοί κυρίαρχοι δεν ενδιαφέρονται για τις ευρωπαϊκές εκλογές, και θα έπρεπε να ενδιαφέρονται. Τώρα έχουμε ένα πολύ παγκοσμιοποιημένο κοινοβούλιο και μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή που προωθούν νομοθεσία που την κάνει όλο και πιο ισχυρή, και πρέπει να το σταματήσουμε αυτό. Νομίζω ότι είναι δυνατόν, αλλά είναι πολύ απαραίτητο για το ECR να γίνει η τρίτη πολιτική ομάδα, το να είναι η δεύτερη θα ήταν πολύ καλό και τυχερό, αλλά το να γίνει η τρίτη τουλάχιστον είναι απολύτως απαραίτητο, έτσι ώστε το ΕΛΚ να μην ενωθεί με την Ανανέωση και τους σοσιαλιστές, όπως έκανε στο παρελθόν. Αυτή είναι η τελευταία μας ευκαιρία να αλλάξουμε τα πράγματα γιατί όλα πάνε πολύ γρήγορα. Βλέπουμε την περίπτωση της Γερμανίας όπου μεγάλες εταιρείες εγκαταλείπουν τη χώρα λόγω των υψηλών τιμών ενέργειας και της υπερβολικής νομοθεσίας. Πρέπει να σταματήσουμε αυτή την ιδεολογία πριν βυθίσει την οικονομία μας.
Αποδείξατε ότι το διαβατήριο COVID βασίστηκε σε ψέματα, αλλά κανείς στην ΕΕ δεν παραδέχτηκε το λάθος, πόσο μάλλον δεν παραιτήθηκε. Αυτή η υπόθεση δεν στερεί από την ΕΕ κάθε νομιμοποίηση όταν μιλάει για κράτος δικαίου απέναντι σε χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία;
Έχουν διπλά μέτρα και σταθμά, και αν δείτε ποιο είναι το κράτος δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Επιτροπή, θα δείτε ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφάνεια. Έχουμε δει τα γραπτά μηνύματα της Von der Leyen και τις συμβάσεις εκατομμυρίων δολαρίων με την Pfizer, αλλά δεν έχουν απαντήσει σε καμία ερώτηση σχετικά με αυτό το θέμα. Απ’ ό,τι βλέπω, δεν ενδιαφέρονται για το κράτος δικαίου, παρά μόνο για την επίτευξη των πολιτικών τους στόχων. Γι’ αυτό και η επίθεση σε δύο χώρες όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, επειδή υπερασπίζονται την κυριαρχία τους και ηγούνται συντηρητικών κυβερνήσεων που έχουν εκλεγεί δημοκρατικά. Στην Ολλανδία, το κράτος δικαίου βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση, αλλά αυτό δεν απασχολεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μετά από αυτό που συνέβη με το διαβατήριο COVID, πιστεύετε ότι θα επιβάλουν ένα διαβατήριο CO2 για να ελέγχουν τι ρυπαίνουμε;
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποτρέψουμε να συμβεί. Ήμουν στις συζητήσεις για το πορτοφόλι ψηφιακής ταυτότητας πριν από το διαβατήριο COVID και ο υπουργός υγείας μας δήλωσε ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί στο εσωτερικό της χώρας. Ένα μήνα αργότερα, χρειαζόμασταν το διαβατήριο Covid για να μπορούμε να πάμε σε ένα μπαρ, σε ένα εστιατόριο, στο γυμναστήριο… Ήταν θεσμική διάκριση. Επομένως, δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε όταν οι κυβερνήσεις μας λένε ότι “αυτό δεν θα συμβεί ποτέ“. Δεν πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας: όταν οι κυβερνήσεις έχουν ένα εργαλείο για να μειώσουν την ελευθερία των ανθρώπων, το χρησιμοποιούν. Το έχουμε δει πολλές φορές. Το διαβατήριο CO2 είναι ένα εργαλείο που μπορεί να εισάγει ένα ολοκληρωτικό κράτος, και είναι πολύ εύκολο να το κάνεις, ειδικά όταν το συνδυάζεις με ένα ψηφιακό νόμισμα κεντρικής τράπεζας, όπως έκαναν στην Κίνα. Όλοι όσοι αγαπούν την ελευθερία πρέπει να αντιταχθούν σε αυτό.
Αλλιώς θα έχουμε ένα κινεζικό μοντέλο στην Ευρώπη.
Κανείς δεν το ψήφισε αυτό. Επίσης, αν πετύχουμε τους στόχους τους για το 2050, θα έχουμε μείωση μόνο κατά 0,04 βαθμούς, αν η Κίνα και η Ινδία δεν κάνουν τίποτα. Με άλλα λόγια, δεν κάνουμε τη διαφορά. Γιατί λοιπόν να χάσουμε τις ελευθερίες μας; Γιατί να φτωχοποιηθούμε και να κάνουμε τη ζωή των καταναλωτών και των μικρών επιχειρήσεων πιο δύσκολη; Αυτό που κάνουν είναι να κάνουν τους ανθρώπους πιο εξαρτημένους από το κράτος. Είναι ένα νέο μοντέλο σοσιαλισμού σε μια πιο τεχνοκρατική μορφή, αλλά αν δεν είμαστε σε εγρήγορση, μπορεί να μας οδηγήσει στον κομμουνισμό.
