Ακούμε και διαβάζουμε αλλόκοτα πράγματα να γίνονται αποδεκτά και να ξεστομίζονται τόσο από Λευκωσία όσο και από Αθήνα. Σαν και πρόκειται από ανθρώπους από κανένα χωριό της … Μαδαγασκάρης ή ζούγκλας στην Κολομβία, ξένους, αδιάβαστους, άσχετους, ότι δέχθηκαν, άκουσον άκουσον την πρόσκληση του ΓΓ του ΟΗΕ, («μετά χαράς»!) τη συγκεκριμένη ημερομηνία 13 Αυγούστου 2024 για ..συνάντηση με τον Τατάρ στην παρουσία του ΓΓ!
-
- Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Ιδού τι ξεστόμισε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Κωνσταντίνος Λετυμπιώτης:
«…Όπως και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κοινοποίησε χθες βράδυ στην αντικατοχική εκδήλωση του Δήμου Αμμοχώστου, έχουμε γίνει αποδέκτες πρόσκλησης από τον ΓΓ των ΗΕ σε συγκεκριμένη ημερομηνία, στις 13 Αυγούστου, για να πραγματοποιηθεί μια συνάντηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη και του κ. Τατάρ στην παρουσία του ΓΓ των ΗΕ… Η απάντηση μας προφανώς και ήταν θετική…».
Μα, επιτέλους Πρόεδρε Χριστοδουλίδη και λοιποί, δεν σκεφτήκατε καν τι συμβολίζει η ημερομηνία που επέλεξαν να σας ορίσουν για συνάντηση, προφανώς οι «penholders», που γνωρίζουν, για να σας εξευτελίσουν για ακόμα μια φορά; Ποιου ή ποιων ήταν, αλήθεια, η «φαεινή έμπνευση» της 13ης Αυγούστου, μήπως της Μαριούς από την Κολομβία καθ ύπόδειξη των “penholders”;
Δεν είχατε τα κότσια να αρνηθείτε επιτέλους και μια φορά και τρέξατε έρποντας να καλωσορίσετε τέτοια ημερομηνία…
Δεν γνωρίζετε ότι στις 13 Αυγούστου 1974 ολοκληρώνονται τα 50 χρόνια από την τελευταία ημέρα της Γενεύης ΙΙ, τα μεσάνυχτα της οποίας ναυάγησαν τα πάντα γιατί ο Ετζεβίτ ολοκλήρωσε το έγκλημά του ξεκινώντας τη δεύτερη βάρβαρη εισβολή; Για την οποία ήταν όλοι στη Γενεύη ΙΙ ενημερωμένοι ότι θα γινόταν ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων!
Εκεί έπαιξε τον ύπουλο ρόλο του ο προεδρεύων Βρετανός Τζέιμς Κάλαχαν, προσπαθώντας να εξασφάλιζε, με εναλλακτικά προσχέδια, την υπογραφή του Γλαύκου Κληρίδη και του Ραούφ Ντενκτάς, για γεωγραφική ομοσπονδία για να ικανοποιούσε τους Τούρκους…
Την προηγούμενη (γράφουν τα πρακτικά), ο Γλ. Κληρίδης είχε πει στον Ρ. Ντενκτάς ότι « θα τον σκότωναν αν δεχόταν γεωγραφική ομοσπονδία. Έπρεπε να είχε την ανοικτή και πλήρη υποστήριξη της Ελληνικής Κυβέρνησης αλλιώς θα αντιμετώπιζε τρομερές δυσκολίες…» Εννοείται σήμερα εσείς την έχετε λαμβάνοντας υπόψη τις κατάπτυστες δηλώσεις Γεραπετρίτη περί «έλλειψης πολιτικής γενναιότητας»;
Δηλαδή, αν και ο Τατάρ αποδεχόταν (ή αποδεχθεί!) θα συνεχίσετε… από εκεί που έμειναν Κληρίδης, Ντενκτάς Κάλαχαν το 1974 στη ΓενεύηΙΙ! Και η «υπογραφή σας» (Κυπριακή Δημοκρατία και Ελλάδα) θα είναι οι… «γενναίες, τολμηρές αποφάσεις» σας που προειδοποιήσατε, στις ζεσταμένες τουρκο-βρετανιές μέσω της Μαριούς από την Κολομβία!
Δυστυχώς, κ. Χριστοδουλίδη όντως «δεν έχετε άλλοθι ούτε ως άτομο, ούτε ως επιστήμονας, ούτε ως Πρόεδρος» όπως σας έγραψε η «Σημερινή» 4.8.2024 «Η τολμηρή απόφαση του Προέδρου…»
Δεν έμεινε τσίπα ντροπής πλέον Νίκο Χριστοδουλίδη και λοιποί «σύμβουλοι», τέτοια άγνοια και ασέβεια προς την ιστορία, εκτοπισμένους, νεκρούς, αγνοούμενους, βασανισμένους και βιασμένες αδελφές να συναντήσετε τον εκπρόσωπο της εισβολής και κατοχής στις 13 Αυγούστου, δεν έχει προηγούμενο. Και η δική σας αποδοχή συνιστά απαξίωση των Ελλήνων της Κύπρου και εξευτελισμό ενόσω τρέχετε εδώ και εκεί για μνημόσυνα και χρησιμοποιείτε και τη λέξη «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ».
Ντροπή, κατάντια, έλεος.
