Η πόλη Ποκρόβσκ πριν από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας ήταν μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες στην περιοχή του Ντονέτσκ μετά την έναρξη του πολέμου το 2014. Το 2020, περισσότεροι από 60 χιλιάδες άνθρωποι ζουν στο κέντρο της περιοχής. Ηδη μετά τον Φεβρουάριο του 2022, όταν η πόλη άρχισε να βομβαρδίζεται τακτικά, ο πληθυσμός μειώθηκε και το ίδιο το Ποκρόβσκ έγινε κανονικό μέτωπο. Πάντως, οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν σε κοντινή απόσταση από τις μάχες και με φόντο την επίθεση του ρωσικού στρατού στην περιοχή του Ντονέτσκ. Η “Φωνή της Ευρώπης” επισκέφθηκε το εμπόλεμο Ντονμπάς και μίλησε με ντόπιους για την τρέχουσα κατάσταση στην περιοχή.
Μέχρι το 2022, το Ποκρόβσκ (που μετονομάστηκε από Κρασνοαρμέισκ κατά τη διαδικασία της ουκρανικής αποκομματικοποίησης) ήταν μια τυπική βιομηχανική πόλη στο Ντονμπάς. Η περιοχή είναι πλούσια σε πολύτιμα ορυκτά, οπότε το Ποκρόβσκ ήταν μια από τις λεγόμενες “πόλεις εξόρυξης”, όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού αποτελείται ακριβώς από εργαζόμενους σε επιχειρήσεις που σχηματίζουν πόλεις, εργοστάσια και ορυχεία.
Τώρα ο αριθμός του πληθυσμού της πόλης έχει μειωθεί σημαντικά. Σύμφωνα με τοπικές εκτιμήσεις, σε σύγκριση με την προπολεμική κατάσταση, υπάρχουν οι μισοί άνθρωποι. Λόγω του κινδύνου των βομβαρδισμών και της έλλειψης προοπτικών, η νεότερη γενιά εγκαταλείπει το Ποκρόβσκ. Επίσης, λόγω των ενεργών μαχών στην περιοχή, μέρος του πληθυσμού αποτελείται από στρατιωτικό προσωπικό.
Η τρέχουσα, δυσμενής κατάσταση για τον ουκρανικό στρατό στο μέτωπο, επηρεάζει άμεσα τη διάθεση των ανθρώπων, καθώς ο ρωσικός στρατός ισχυρίζεται ότι προελαύνει. Για παράδειγμα, στις 16 Φεβρουαρίου, η AFU ανέφερε ότι αποχωρεί από την οχύρωση στο νότιο τμήμα της Avdiivka. Αργότερα, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν την κατάληψη της πόλης. Τώρα, η γραμμή του μετώπου απέχει μόλις 30 χιλιόμετρα από το Ποκρόβσκ.
“Οι άνθρωποι έχουν ανάμεικτα συναισθήματα αυτή τη στιγμή, η κατάσταση με την Αβντίεβκα έχει πραγματικά ταρακουνήσει την κεντρική περιοχή, αλλά όχι την πλειοψηφία της ανατολικής Ουκρανίας. Η πραγματική κατάσταση είναι ότι όποιος ήθελε και μπορούσε να φύγει από τις περιοχές της μετωπικής γραμμής το έχει κάνει. Ο πληθυσμός ορισμένων πόλεων, οι οποίες ήταν αρκετά πυκνοκατοικημένες, έχει πλέον μειωθεί κατά 50-70%. Υπάρχουν ακόμα στρατιωτικοί που έρχονται εδώ” , λέει ο Βαντίμ, κάτοικος του Ποκρόβσκ.
Σύμφωνα με τον συνεντευξιαζόμενο, χάρη στους στρατιώτες, τους εθελοντές και τους ξένους δημοσιογράφους, οι τοπικές και μεσαίες επιχειρήσεις εξακολουθούν να λειτουργούν στην περιοχή. Παράλληλα, ο άνδρας αποκαλεί μια τέτοια ζωή “απομίμηση”, καθώς οι κάτοικοι της περιοχής προετοιμάζονται ότι οι ενεργές εχθροπραξίες θα φτάσουν και στο Ποκρόβσκ.
“Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο κόσμος είναι σοκαρισμένος από την κατάσταση στο ανατολικό τμήμα του μετώπου. Αντίθετα, αντιλαμβάνονται ήδη ότι ο στρατός της RF θα έρθει στις πόλεις τους. Οι άνθρωποι προσπαθούν να μην το σκέφτονται και ζουν για το σήμερα” , λέει ο Βαντίμ.
Ο πληθυσμός του Ντονμπάς βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο των ρωσο-ουκρανικών διαφορών. Όταν ανακοίνωσε την πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι “η προστασία του πληθυσμού του Ντονμπάς” ήταν ένας από τους στόχους του πολέμου. Ουκρανοί πολιτικοί, και ιδίως ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, απάντησαν ότι οι κάτοικοι της περιοχής είναι Ουκρανοί που δεν χρειάζονται τη ρωσική προστασία.
Ωστόσο, στην Ουκρανία, χάρη σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης και πολιτικούς, έχει διαμορφωθεί το στερεότυπο ότι οι κάτοικοι του Ντονμπάς είναι φιλορώσοι, παρά το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της περιοχής μετακόμισε για να ζήσει σε ελεγχόμενο από την Ουκρανία έδαφος μετά το 2014. Οι κάτοικοι του Ποκρόβσκ αντιδρούν σε τέτοιες κατηγορίες με ένα σχόλιο.
“Κάποιοι πιστεύουν ότι αν δεν εγκαταλείψουμε τις πόλεις της πρώτης γραμμής, είμαστε φιλορώσοι. Αυτό δεν είναι αλήθεια, παρά το παγκόσμιο μοτίβο. Η πλειοψηφία του πληθυσμού αντιμετωπίζει πολύ καλά τον ουκρανικό στρατό, τον βοηθάμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Βλέπουμε ότι πρόκειται για παιδιά σαν τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Πώς μπορούμε να τους διώξουμε; Θέλουμε να ζήσουμε όπως ζούσαμε παλιά, οπότε το μόνο που σκεφτόμαστε τώρα είναι το τέλος του πολέμου” , λέει η Βικτόρια στη Φωνή της Ευρώπης.
Πολλοί άνθρωποι από το Ντονμπάς έχουν ρωσικές ρίζες ή συγγενείς από τη Ρωσία. Αυτό οφείλεται τόσο στην εδαφική εγγύτητα με τη Ρωσική Ομοσπονδία όσο και στις καταπιέσεις των σοβιετικών αρχών εξαιτίας των οποίων οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο έδαφος της Ουκρανικής Ε.Σ.Σ.Δ.
“Η οικογένειά μου έζησε στα Ουράλια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως ο πατέρας μου καταγγέλθηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Κατά τη διάρκεια των διαδικασιών και των ερευνών, κρίθηκε ακόμη αθώος και αποφυλακίστηκε, αλλά δεν μπορούσαμε να ζήσουμε εκεί, οπότε μετακομίσαμε στο ουκρανικό Ντονμπάς. Όμως, παρά τον πόλεμο, δεν μπορείτε να το αφαιρέσετε αυτό από μένα – είμαι Ρώσος κατά την εθνικότητα. Δεν υποστηρίζω κανέναν σε αυτόν τον πόλεμο, καθώς δεν γνωρίζω πολλά, παρά την προχωρημένη ηλικία μου. Λυπάμαι που νεαρά παιδιά και από τις δύο πλευρές πεθαίνουν. Συνήθιζα να ζω με αυτές τις σκέψεις: “Ό,τι δώσει ο Θεός, αυτό θα είναι δικό μας”. Είναι κρίμα που δεν μπορώ να συναντήσω τους συγγενείς μου, τα εγγόνια και τα παιδιά μου. Αλλά έτσι είναι η ζωή” , λέει η κάτοικος Λυδία.
Η δυσαρέσκεια προς τις αρχές αυξάνεται όχι μόνο στη σχετικά ασφαλή ουκρανική πρωτεύουσα, αλλά και στις πόλεις της πρώτης γραμμής, όπου, όπως λέει ο πολίτης Oleksiy, υπάρχουν σαφή παραδείγματα άκαιρης και παράλογης χρήσης του δημόσιου χρήματος.
“Με φόντο τις μάχες, μπορεί κανείς να δει τις σαχλαμάρες των αρχών με τις ανακατασκευές. Γιατί να ξαναχτίσουν κάποια πρόσοψη σχολείων και διοικητικών κτιρίων τώρα, όταν ούτως ή άλλως δεν υπάρχει κανείς μέσα σε αυτά; Οι μαθητές εδώ σπουδάζουν στο σπίτι, εξ αποστάσεως. Πρόκειται για εκατομμύρια γρίβνα από τον προϋπολογισμό, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν πάει στην AFU. Και κανείς από τους δημοσιογράφους μας δεν μιλάει γι’ αυτό” , λέει ο άνδρας.
Στο τέλος της συζήτησης, ο Oleksiy μοιράζεται τις σκέψεις του για τη γεωπολιτική κλίμακα. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ρωσία βρίσκεται τώρα σε ενεργή επίθεση και προσπαθεί να διασπάσει την ουκρανική άμυνα, γνωρίζοντας την κατάσταση με την έλλειψη βλημάτων και ανθρώπων στην AFU. Αυτές οι ενέργειες θα πρέπει να ακολουθηθούν από την αντίδραση της Δύσης.
“Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία ρίχνει τόσο ενεργά όλους τους πόρους, επειδή αντιλαμβάνεται ότι μέχρι οι Ηνωμένες Πολιτείες να συμφωνήσουν για την κατανομή της βοήθειας, η AFU δεν έχει πρακτικά τίποτα για να απαντήσει. Την ίδια στιγμή, ο Ζελένσκι συναντάται με παγκόσμιους ηγέτες, παίρνει εγγυήσεις ασφαλείας. Αλλά τι παρέχουν αυτές οι εγγυήσεις; Ίσως αυτό να αποτελεί ειδικά μέρος κάποιας διαδικασίας διαπραγμάτευσης που διεξάγει η Δύση με τη Ρωσία; Ή μήπως είναι απλώς μια επίδειξη: “Περιμένετε, είμαστε μαζί σας ούτως ή άλλως;” , αναρωτιέται ρητορικά ο συνομιλητής, κουνάει αγανακτισμένος το χέρι του και επιστρέφει στον δρόμο που γύρισε από το μαγαζί
Πηγή: Voice Of Europe
