Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα αναμετρηθούν για τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας σε μια σειρά τελικών που ξεκινούν από το… μηδέν!
Οι «πράσινοι» με αυτοπεποίθηση από την κατάκτηση του τροπαίου στην EuroLeague, με το πλεονέκτημα έδρας δικό τους, αλλά και με καλή φόρμα.
Δείχνουν να είναι το φαβορί, αλλά είναι ξεκάθαρο πως σε μια σειρά τελικών μεταξύ των δύο «αιωνίων» τα προγνωστικά πάνε περίπατο.
Εκείνο που μετράει είναι η ημέρα που θα βρεθούν οι παίκτες και οι προπονητές, εκείνοι που αποφασίζουν για τις τύχες εντός αγώνα. Θα έλεγε κανείς πως πριν τον τραυματισμό του Φαλ ο Ολυμπιακός είχε πλεονέκτημα μέσα στη ρακέτα με τα πολλά κορμιά και τον Γάλλο να αποτελεί το «σημείο αναφοράς» σε άμυνα και επίθεση.
Τώρα όμως ο «Μους» αναγκάζεται να μετακινείται με αμαξίδιο για να ξεπεράσει τον τραυματισμό του στο πόδι και φαίνεται πως τουλάχιστον αριθμητικά, απόντος και του Ράιτ, οι δύο ομάδες έχουν ίδια «δύναμη πυρός» μέσα στο «ζωγραφιστό».
Συνεπώς οι «πράσινοι» με τους Λεσόρ, Μήτογλου, Κώστα Αντετοκούνμπο δείχνουν να έχουν περισσότερες λύσεις. Ο Μπαλτσερόφσκι δύσκολα θα αποτελέσει παράγοντα του αγώνα.
Πολύ σημαντικό ρόλο θα παίξουν τα φάουλ που θα κάνει ο Λεσόρ και εάν ο Μήτογλου θα είναι εύστοχος στα σουτ τριών πόντων που θα εκτελεί απέναντι στον Πετρούσεφ.
Στην περιφέρεια ο Αταμάν θα επιδιώξει όπως και στον ημιτελικό με τη Φενέρμπαχτσε να μην «εγκλωβιστούν» οι Ναν και Σλούκας από τις «παγίδες» και την επιθετική άμυνα του Ολυμπιακού είτε για να τους αναγκάσει να πασάρουν είτε για να κάνουν προσπάθεια με πίεση χρόνου.
Κομβικό ρόλο θα παίξει εδώ ο Γκριγκόνις, που έχει χάσει τον ρυθμό του τον τελευταίο καιρό, αλλά και η ευστοχία του Παπαπέτρου από την περιφέρεια, διότι και πάλι ο Τούρκος θα επιδιώξει να επιτεθεί από την θέση «τρία».
Επίσης πολύ σημαντική θα είναι η παράμετρος της ευστοχίας των Ουόκαπ, Παπανικολάου από την περιφέρεια, παίκτες στους οποίους ο Παναθηναϊκός λογικά θα ρισκάρει να τους δώσει σουτ.
Από εκεί και πέρα βέβαια όλα θα κριθούν από την αγωνιστική κατάσταση που θα βρεθούν οι ομάδες. Την μαχητικότητα, τη θέληση και την λύσσα για να κερδίσει την χαμένη μπάλα, τη διεκδικούμενη φάση.
Άλλωστε όποιος πήγε στη μάχη για να σκοτωθεί, έχασε αμέσως τον πόλεμο…
