Μια σημαντική αναδιάταξη δυνάμεων συμβαίνει στον Νότιο Τομέα της Αθήνας, που σχετίζεται με την πολιτική επιρροή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια.
Αν και παραμένει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές της κυβέρνησης, το εσωκομματικό κλίμα δείχνει τάσεις μεταβολής, με αποστασιοποιήσεις στελεχών που προηγουμένως στήριζαν ενεργά τον υπουργό.
Σιωπηλές αποχωρήσεις και έντονη δυσαρέσκεια στη βάση
Πληροφορίες αναφέρουν ότι αρκετοί παραδοσιακοί “κομματάρχες” και αιρετοί των νοτίων προαστίων εκφράζουν απογοήτευση για την πολιτική του υπουργού, καθώς και για την έλλειψη επαφής με την κομματική του βάση.
Η αποστασιοποίηση της Αναστασίας Πατεράκη, δημοτικής συμβούλου και πρώην αντιδημάρχου Γλυφάδας, είναι χαρακτηριστική, καθότι είχε συνεισφέρει ενεργά στην προώθηση της εικόνας του Δένδια στην τοπική κοινωνία.
«Η αίσθηση ότι εγκαταλείφθηκαν όσοι στάθηκαν δίπλα του τα προηγούμενα χρόνια είναι πλέον κυρίαρχη», δηλώνει έμπειρος αυτοδιοικητικός από τη περιοχή. Οι πληροφορίες για συνεχείς ακυρώσεις ραντεβού, αποφυγή πολιτικής παρουσίας σε τοπικά ζητήματα και “εξαφάνιση” σε κρίσιμες στιγμές πληθαίνουν.
Χαμηλή ανταπόκριση και χαλάρωση δικτύου στήριξης
Η φθορά είναι τόσο πολιτική όσο και λειτουργική, καθώς στελέχη από Άλιμο, Άγιο Δημήτριο και άλλους δήμους αναφέρουν ότι η επικοινωνία με το πολιτικό γραφείο του υπουργού έχει γίνει σχεδόν ανέφικτη, τη στιγμή που άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες εμφανίζονται πιο ενεργοί στην περιφέρεια.
Παρατηρητές της Νέας Δημοκρατίας αναφέρονται σε κόπωση στη βάση και σε τάσεις απομάκρυνσης στελεχών που δεν αισθάνονται πλέον πολιτικά χρήσιμοι ή ορατοί. Η διαχείριση της δημόσιας εικόνας του υπουργού, αν και προσεγμένη, φαίνεται ότι δεν μεταφράζεται σε πολιτικό κεφάλαιο στις τοπικές επιτροπές.
Επικείμενη μέτρηση δημοφιλίας και κρίσιμα ερωτήματα
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, δημοσκόπηση που αναμένεται να δημοσιευθεί τις επόμενες εβδομάδες θα περιλαμβάνει ερώτηση για τη δημοφιλία των κορυφαίων υπουργών, και οι πληροφορίες δείχνουν ότι ο Νίκος Δένδιας δεν διατηρεί την πρωτοκαθεδρία.
Ο περιορισμένος χρόνος έκθεσης στα μέσα και η επιλογή της πολιτικής “ουδετερότητας” σε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα φαίνεται να έχουν επιφέρει κόστος στην εικόνα του.
