Πολλά ειπώθηκαν στον δημόσιο διάλογο σχετικά με την Κάσο, τις προηγούμενες ημέρες. Πουθενά όμως δεν έγινε η σύνδεση με τα 200 χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Κάσου. Η Κάσος ακριβώς πριν 200 χρόνια, το 1824, ερημώθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους, ως εκδίκηση για τις εξεγέρσεις στην Κρήτη.
Οι Κασιώτες πωλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου και της Ανατολής. 200 χρόνια μετά τα τουρκικά πλοία σε απόσταση αναπνοής από το νησί έκαναν επίδειξη τσαμπουκά. Ας μάθουμε τουλάχιστον τι είχε γίνει πριν από 200 χρόνια.
Η Κάσος λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και της ναυτικής δύναμης που είχε, ήταν σημαντικότατο έρεισμα των ελληνικών επαναστατικών δυνάμεων στο Αιγαίο Πέλαγος και κύριο στήριγμα της Κρήτης.
Για το λόγο αυτό, αλλά και γιατί πλοία από την Κάσο είχαν πραγματοποιήσει σειρά επιθετικών ενεργειών σε βάρος Αιγυπτιακών και Τουρκικών καραβιών, και είχαν επίσης προσβάλει τις ακτές της Ρόδου και των παραλίων της Μικράς Ασίας, το νησί έγινε ο πρώτος στόχος των Οθωμανικών Αρχών μετά την καταστολή της επανάστασης στην Κρήτη, για λόγους εκδίκησης και τιμωρίας.
Στις 2 Ιουνίου εμφανίστηκαν στο νησί όλα τα πλοία του αιγυπτιακού στόλου, εφοδιασμένα με τέσσερις χιλιάδες στρατό υπό τη γενική διοίκηση του Χουσείν Μπέη, επί των οποίων επέβαιναν Τούρκοι, Αιγύπτιοι και 3.000 – 4.000 Αλβανοί Το νησί δεν ήταν καλά οχυρωμένο, εκτός από μερικά κανόνια που τοποθετήθηκαν στην ακτή για να καλύψουν τα πιθανά σημεία απόβασης.
Οι Αιγύπτιοι διοικητές, επιπλέον, σχεδίαζαν να εξαπατήσουν τους Κασιώτες και ξεκίνησαν να ρίχνουν βαριά πυρά πυροβολικού για δύο ημέρες προς το βόρειο άκρο του νησιού. Από το σημείο αυτό, κατά τη δεύτερη νύχτα, αποσπάστηκαν και προχώρησαν μπροστά 18 μεγάλες αποβατικές βάρκες, δίνοντας την εντύπωση ότι σκόπευαν να επιχειρήσουν αποβίβαση εκεί, καλυμμένες από πολλά πυρά μουσκέτων.
Έτσι οι Κασιώτες δεν αντιλήφθηκαν ότι ταυτόχρονα 24 βάρκες με 1.500 Αλβανούς κατευθύνονταν πίσω από το χωριό Αγία Μαρίνα κρυφά προς τη θέση Αντιπέρατος, όπου και αποβιβάστηκαν σε ένα δύσβατο μονοπάτι.
Το σημείο υπέδειξε ο προδότης Ζαχαριάς, που τον είχαν προηγουμένως εξορίσει οι Κασιώτες για κάποιο παράπτωμα που είχε διαπράξει, και θέλησε με αυτό τον τρόπο να τους εκδικηθεί. Ακολούθησε καταστροφή του νησιού, φόνος πολλών Κασιωτών, αιχμαλωσία των γυναικών και των παιδιών.
Οι καπεταναίοι Μάρκος Μαλιαράκης, Νικόλαος Γρηγοριάδης, Νικόλαος Γιούλιος (Μπουρέκας) με τους ηρωικούς κατοίκους του νησιού αντιστάθηκαν. Γύρω στους 2.000 σκοτώθηκαν και άλλα τόσα γυναικόπαιδα αιχμαλωτίστηκαν. Από τους 2.000 αιχμαλώτους, ένα μικρό ποσοστό εξαγοράστηκε από τους συγγενείς τους, αλλά οι περισσότεροι πουλήθηκαν μετά στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου και της Κρήτης.
Τα κασιώτικα πλοία δημεύτηκαν και πολλοί ιδιοκτήτες τους αναγκάστηκαν να ενταχθούν στα πληρώματά τους για να σώσουν τις οικογένειές τους.
Η Κάσος με ψήφισμα της Βουλής των Ελλήνων από τον Νοέμβριο του 2018 ονομάζεται Ηρωική Νήσος Κάσος. Η Ελληνική Πολιτεία αναγνώρισε την προσφορά της στον Απελευθερωτικό Αγώνα του Έθνους το 1821.
