Η ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) διοργάνωσε στις 10 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες συνέδριο με τίτλο “Αιολική ενέργεια – με ποιο κόστος;”, όπου οι ομιλητές εξέφρασαν τις ανησυχίες τους σχετικά με την ανάπτυξη της βιομηχανίας αιολικής ενέργειας.
Οι Ευρωπαίοι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων έχουν γενικά ταχθεί υπέρ της χρήσης περισσότερων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην προσπάθεια επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας και τερματισμού των ρυπογόνων εκπομπών. Αντίθετα όμως, σύμφωνα με ορισμένους εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν στο συνέδριο, η προτεινόμενη θεραπεία είναι ενδεχομένως χειρότερη από την ασθένεια.
Με οικοδεσπότες τον Γιόχαν Νίσσινεν (Σουηδοί Δημοκράτες) και τον Ρόμπ Ρούς(Ja21), η εκδήλωση αποτύπωσε τα παρατηρούμενα προβλήματα στις Κάτω Χώρες και τη Σουηδία και περιελάμβανε ομιλίες από γνωστούς περιβαλλοντολόγους και ορισμένους μη ακαδημαϊκούς.
Ο Ρούς τόνισε ότι στο επίκεντρο της συζήτησης θα έπρεπε να είναι η αιολική βιομηχανία, καθώς έχει γίνει μεγάλη επιχείρηση, λαμβάνοντας τεράστια ποσά σε κρατικές επιδοτήσεις. Επίσης, εξέφρασε τη λύπη του για την ευρωπαϊκή τάση, όπως είπε, να είναι κανείς τυφλά θετικός απέναντί της και απρόθυμος να εξετάσει πιθανά μειονεκτήματα.
Για να τονιστούν αυτά τα μειονεκτήματα, προσκλήθηκαν να μιλήσουν διακεκριμένοι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ο Δρ Πέρ Χάνσον, αναπληρωτής καθηγητής δασολογίας και ορνιθολογίας, ο οποίος έχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο Δίκαιο Γης και Περιβάλλοντος. Τόνισε τις καταστροφικές, όπως είπε, επιπτώσεις των αιολικών πάρκων στα πτηνά.
Επισημάνθηκε ότι ενώ ο άνεμος είναι δωρεάν και πράσινος, πολλά άλλα που σχετίζονται με τη βιομηχανία αιολικής ενέργειας απέχουν πολύ από αυτό.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον Χάνσον, τα γερανοπούλια και τα αρπακτικά υποφέρουν καθώς επηρεάζονται οι μεταναστευτικές τους τροχιές λόγω της επέκτασης των αιολικών πάρκων σε όλη την Ευρώπη. Είπε ότι όταν κατασκευάζονται νέα αιολικά πάρκα, οι επιπτώσεις αυτές δεν μελετώνται επαρκώς ούτε λαμβάνονται υπόψη.
Οι ζημιές που μπορούν να προκαλέσουν τα πτερύγια των ρότορων των αιολικών πάρκων στα πτηνά δεν λαμβάνουν επίσης την προσοχή που θα έπρεπε, σύμφωνα με τον Hansson. Υποστήριξε ότι οι παραδοσιακοί περιβαλλοντολόγοι δεν θέλουν καν να λάβουν υπόψη τους τις προειδοποιήσεις του.
Η δρ Κορίνα Σρούμ, διευθύντρια του Ινστιτούτου Παράκτιων Συστημάτων στο ερευνητικό ινστιτούτο Hereon, είναι ειδική στη θαλάσσια ζωή και έχει επίσης διασυνδέσεις με το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Περιέγραψε επίσης αρνητικά ζητήματα σχετικά με τα υπεράκτια αιολικά πάρκα.
«Η ΕΕ πρέπει να επιλέξει μεταξύ φθηνότερης ενέργειας ή προστασίας της βιομηχανίας ανεμογεννητριών»
Στην ομιλία της, η Σρούμε υπογράμμισε τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις των ευρωπαϊκών σχεδίων αιολικής ενέργειας στη Βόρεια Θάλασσα, προειδοποιώντας ότι μπορεί να βλάψουν τη θαλάσσια ζωή και τη βιοποικιλότητα στα εν λόγω ύδατα.
Πρόσθεσε ότι, ήδη, το περιβάλλον επηρεάζεται. Ειδικότερα, τα θαλάσσια ρεύματα και η ατμόσφαιρα επηρεάζονται αρνητικά από τα μεγάλα υπεράκτια αιολικά πάρκα.
Ένας άλλος ομιλητής ήταν ο καθηγητής Λούκας Μπέργκαμπ, συγγραφέας της μελέτης Road to EU Climate Neutrality by 2050. Τόνισε ότι η μελέτη φάνηκε να αποδεικνύει ένα άλλο θεμελιώδες πρόβλημα με τα αιολικά πάρκα – τη σημαντική έκταση που καταλαμβάνουν οι εγκαταστάσεις αυτές.
Ο Μπεργκαμπ κατηγόρησε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι δεν προβαίνει σε καμία ουσιαστική αξιολόγηση των επιπτώσεων της πράσινης ενέργειας, γεγονός που, όπως είπε, οφείλεται στην υπερβολική, μονοσήμαντη εστίαση του μπλοκ στους κλιματικούς στόχους. Οι δυσμενείς επιπτώσεις αγνοούνται και παραβλέπονται, υποστήριξε.
Το κύριο μέλημά του ήταν η ενεργειακή πυκνότητα, η φυσική έκταση που απαιτείται για την παραγωγή αυτής της πράσινης ενέργειας. Στην περίπτωση της αιολικής ενέργειας, είπε ότι η κατάσταση αποτελεί σοβαρή ανησυχία, ακόμη και όταν είμαστε αισιόδοξοι για την αιολική τεχνολογία.
Για παράδειγμα, είπε ότι στην Τσεχική Δημοκρατία θα πρέπει να καλυφθεί το ένα πέμπτο έως το ήμισυ της διαθέσιμης γης για να παραχθεί αρκετή ενέργεια μέσω του ανέμου και της ηλιακής ενέργειας. Πρόσθεσε ότι, από την άλλη πλευρά, η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας δεν θα χρειαζόταν περισσότερα από 269 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Στις Κάτω Χώρες η κατάσταση ήταν ακόμη χειρότερη, υποστήριξε ο Bergkamp. Είπε ότι για την παραγωγή αιολικής και ηλιακής ενέργειας θα απαιτούνταν μεταξύ 24.538 και 68.482 τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή από το μισό έως σχεδόν το διπλάσιο της έκτασης ολόκληρης της χώρας. Οι εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειας θα χρειάζονταν μόνο 120 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είπε.
“Έτσι, λόγω της χαμηλής πυκνότητας ισχύος τους, η αιολική ενέργεια απαιτεί τουλάχιστον 266 [υπεράκτια] έως 534 [χερσαία] φορές περισσότερη γη και χώρο από την πυρηνική ενέργεια”, κατέληξε ο Bergkamp.
Ο Roos επεσήμανε ότι υπάρχουν επίσης ανησυχητικά ζητήματα σχετικά με το κόστος εξόρυξης και παραγωγής, τη διάθεση των αποβλήτων, την ανάγκη για εφεδρική ενέργεια και υποδομές, μεταξύ άλλων προκλήσεων.
Ο Βρετανός ακαδημαϊκός καθηγητής Τζόν Κόνσταμπλ σημείωσε ότι ενώ οι υποστηρικτές διατυμπανίζουν το γεγονός ότι η αιολική ενέργεια είναι δωρεάν, η παραγωγή και η παράδοση της αιολικής ενέργειας κοστίζει χρήματα, καθιστώντας την ενέργεια αυτή σχετικά ακριβή.
Πρόσθεσε ότι, καθώς πρόκειται για μια εξαιρετικά ακανόνιστη πηγή, η ποσότητα της αιολικής ενέργειας που είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή είναι επίσης αναξιόπιστη.
Ο Κόνσταμπλ επεσήμανε ότι η προβληματική φύση της αιολικής ενέργειας είναι ο λόγος για τον οποίο κανένας ζωντανός οργανισμός στον πλανήτη δεν χρησιμοποιεί μια τέτοια μορφή ενέργειας για τα μεταβολικά του συστήματα. Αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί ως ενδεικτικό σημάδι, είπε.
Σημείωσε επίσης ότι το κόστος της αιολικής ενέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει δεκαπλασιαστεί και διερωτήθηκε πόσο “βιώσιμη” είναι πραγματικά η βιομηχανία, δεδομένων των τεράστιων και αυξανόμενων επιδοτήσεων που απαιτούνται.
Οι μη ακαδημαϊκοί μίλησαν επίσης για τις εμπειρίες τους από τις επιπτώσεις της αιολικής ενέργειας.
Η Κάριν Μπάγκμαν μίλησε στο ακροατήριο για την επίδραση του προγράμματος Kaxås, το οποίο δημιουργήθηκε για να προσελκύσει τους ανθρώπους να ζήσουν πιο κοντά στη φύση. Ως αποτέλεσμα, στην αραιοκατοικημένη περιοχή όπου κατοικεί στη Σουηδία, είπε ότι βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα τεράστιο αιολικό πάρκο σε κοντινή απόσταση, το οποίο κατέστρεψε την ποιότητα ζωής της κοινότητάς της.
Ο Ιώβ Σοτ, ένας Ολλανδός ψαράς, περιέγραψε μια ζοφερή εικόνα για το πώς η κατάσταση στη θάλασσα έχει επιδεινωθεί την τελευταία δεκαετία.
Είπε στους παρευρισκόμενους ότι αναγκάστηκε να τερματίσει την αλιευτική του επιχείρηση, καθώς η ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων οδήγησε σε μεγάλης κλίμακας εκβιομηχάνιση της Βόρειας Θάλασσας, καταστρέφοντας τη θαλάσσια ζωή και τη βιοποικιλότητα.
Ενώ η πυρηνική ενέργεια απαιτεί ένα μικρό κομμάτι γης για να παρέχει πολλή ενέργεια με χαμηλό κόστος, η αιολική και η ηλιακή ενέργεια απαιτούν πολλή γη για να παρέχουν ένα μικρό κομμάτι ενέργειας με υψηλό κόστος.
