Πριν το τέλος του χρόνου αναμένεται να καταθέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στη βουλή το νομοσχέδιο που θα νομιμοποιήσει τους γάμους ομοφυλοφίλων. Σύμφωνα με όσα διαρρέονται, στο Μαξίμου υπήρξε σειρά διαβουλεύσεων του πρωθυπουργού με τους συμβούλους του και η απόφαση είναι ειλημμένη.
Σύμφωνα με τις ίδιες διαρροές, το νομοσχέδιο θα αποτελέσει ουσιαστικά αντιγραφή αντιστοίχων νόμων που ισχύουν σε άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε. Μοναδική διαφορά ωστόσο θα αποτελεί το ζήτημα της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, καθώς ο πρωθυπουργός δε θέλει να εκπληρώσει άμεσα και αυτήν την επιθυμία της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητος.
Υιοθεσία από την πίσω πόρτα
Παρά τα όσα είχε πει σε πρόσφατη συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης – ότι δηλαδή νομιμοποίηση των γάμων ομοφυλοφίλων σημαίνει αυτόματα και νομιμοποίηση των υιοθεσιών από αυτούς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτίθεται να ελιχθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε τάχα να μην μπορεί να γίνεται υιοθεσία από τέτοια ζευγάρια.
Σύμφωνα με πληροφορίες ωστόσο, πρόθεσή του είναι να αλλάξει και τον νόμο για τις υιοθεσίες, επεκτείνοντας την ισχύουσα δυνατότητα μίας γυναίκας να προχωρά στην υιοθεσία ενός παιδιού και στους άνδρες. Όχι όμως σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια.
Πρακτικά δηλαδή, αν ένα ζεύγος ομοφυλοφίλων θελήσει να υιοθετήσει ένα παιδί, θα μπορεί να το κάνει μόνον μέσω του ενός εκ των δύο μερών.
Ο πρωθυπουργός κοροϊδεύει την κοινωνία – Το ίδιο και οι «αιρετικοί» του κόμματός του
Θα τολμήσουμε βέβαια εδώ να μαντέψουμε ότι αργά ή γρήγορα ο περιορισμός αυτός θα εκπέσει σε κάποιο δικαστήριο, δημιουργώντας δεδικασμένο έναντι του νέου νόμου, τον οποίον εν συνεχεία η κυβέρνηση θα «αναγκαστεί» να αλλάξει, αίροντας και τους όποιους περιορισμούς.
Αρνήθηκε να διοργανώσει γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων επειδή είναι Χριστιανός
Γενικότερα, ο νέος νόμος θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και αντιφάσεις στην εφαρμογή του οικογενειακού – κληρονομικού δικαίου. Και φυσικά, τα μεγαλύτερα θύματα αυτών των αντιφάσεων θα είναι τα άτυχα παιδιά που, των οποίων το ριζικό θα έχει καθοριστεί από την κυρίαρχη ιδεοληψία της εποχής μας και κυρίως έναν αδίστακτο πρωθυπουργό.
Όσο για τους «αιρετικούς» του κόμματός του, αναρωτιέται κανείς, αν υπάρχει κάτι, που θα μπορούσε να ακυρώσει την αγάπη και τη σιγουριά που αισθάνονται στους θώκους τους.
