Γκρίνια έχει προκαλέσει στην Πάτρα η απόφαση του Μητροπολίτη να καλέσει το ποίμνιο σε προσευχή για το νομοσχέδιο του γάμου των ομοφυλοφίλων. Γιατί; Μα γιατί το οργάνωσε την Κυριακή 11 Φεβρουαρίου! Την ημέρα δηλαδή που διοργανώνεται ανοικτή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα. Και δεν ήταν λίγοι οι Ιερείς αλλά και οι πιστοί που θα ήθελαν να παρευρεθούν. Κάποιοι δε φτάνουν ως σημείου να θεωρήσουν ότι ήταν ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο που επελέγη η συγκεκριμένη ημέρα.
Συγκεκριμένα, διάβάζουμε στο γνωστό ιστολόγιο θεολογικού και εκκλησιαστικού ενδιαφέροντος, Τας θύρας τας θύρας:
Μπλόκο στο Συλλαλητήριο της Αθήνας από την Μητρόπολη Πατρών;
ΑΠ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ την ενδεκάτη Φεβρουαρίου επέλεξε η Ιερά Μητρόπολη Πατρών για να καλέσει το ποίμνιο σε προσευχή ενόψει του επαίσχυντου ομοφυλοφιλικού νομοσχεδίου. Είναι η μόνη ημέρα που διοργανώνεται ανοικτό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα (όλα τ’ άλλα ήταν σε κλειστούς χώρους) και η Μητρόπολη θεώρησε σημαντικό τούτην ειδικά την ημέρα να διοργανώσει «σύναξη προσευχής και ενημέρωσης»![1]
«Ενημέρωση» ακόμη και την ώρα που έχει προγραμματιστεί μία μόνη πανελλήνια δράση για ένα τόσο σοβαρό θέμα; Ποιός ο λόγος της ενημέρωσης εάν μένουμε συνέχεια μόνο στην ενημέρωση; Δεν πρέπει ο λαός να ΔΕΙΞΕΙ την διάθεσή του στους κυβερνώντες;
«….ἡ Ἐκκλησία ἐγνώρισε, μέ πολλούς τρόπους μέχρι τώρα, στά παιδιά της τίς θέσεις της, μέσα ἀπό τήν βαθειά της ἀγάπη καί τό ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον γιά τήν σωτηρία μας.», γράφει η Μητρόπολη. Δηλαδή αν μας γνωρίσετε τις θέσεις σας πάει να πει πως μας αγαπάτε; Αρκεί αυτό; Αν δεν κάνετε τίποτα και μένετε μόνο στα λόγια πώς μας αγαπάτε;
Μήπως να νυστάξετε για λίγο για να πάρουμε κι εμείς ανάσα από την πολλή σας την «αγάπη»;
Μαζί με την γνωστοποίηση του γεγονότος από την ιστοσελίδα της Μητροπόλεως ήλθε στην κατοχή μας και μία Εγκύκλιος, με ημερομηνία 6 Φεβρουαρίου, η οποία διανεμήθηκε στους ιερείς. Διαβάζουμε:
«Ἡ παρουσία σας, ἀγαπητοί μου Πατέρες, ἀντιλαμβάνεσθε ὃτι εἶναι ὑποχρεωτική, ὂχι γιατί σᾶς τό λέγει ὁ Μητροπολίτης σας, ἀλλά γιατί τό ἀπαιτοῦν οἱ καιροί καί τό ἐπιβάλλει τό χρέος μας ἒναντι τῆς Ὀρθοδόξου Πατρίδος μας, ἒναντι τῶν παιδιῶν μας.»
Οι ιερείς υποχρεούνται να λάβουν μέρος στην σύναξη της Μητροπόλεως, ανεξαιρέτως εάν κάποιοι θα επιθυμούσαν να δώσουν το παρών στην λαοσύναξη της Κυριακής που οφείλει να δώσει, τούτη την έσχατη στιγμή, μήνυμα μαζικής αντίθεσης του λαού στο εγκληματικό νομοσχέδιο.
Λίγο πιο κάτω οι ιερείς ενημερώνονται ότι το ίδιο πρωί της Κυριακής θα αναγνώσουν στο ποίμνιο μία ανακοίνωση η οποία θα καλεί τον λαό και τους ενορίτες να συμμετάσχουν σε αυτήν την σύναξη. Ενδεικτική είναι η σημείωση που γίνεται σε αυτό το σημείο:
Μπορεῖτε, ὂχι ἁπλῶς, νά ἐνημερώσετε τούς Ἐνορίτες σας, ἀλλά καί νά τούς πείσετε γιά τήν συμμετοχή τους, στήν Ἱερά Παράκληση καί στήν ὁμιλία ἀπό τόν Μητροπολίτη σας, πού θά πραγματοποιηθοῦν στόν νέο Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, κατά τήν ὡς ἂνω ἡμερομηνία.
Δηλαδή, ακόμη και ο λαός της Μητροπόλεως να πιεστεί να συμμετάσχει στην σύναξη της Μητροπόλεως, μην τυχόν και ξεφύγει κανείς και πάει στο συλλαλητήριο; Ερωτούμε, αν και δεν θα έπρεπε, διότι σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή για την Ελληνική κοινωνία, για το μέλλον των παιδιών μας και της Πατρίδας μας, τα πράγματα θα έπρεπε να ήτανε ξεκάθαρα. Δίχως σκιές, δίχως παράλληλους δρόμους, δίχως σπατάλη δυνάμεων, δίχως αντιπερισπασμό και σύγχυση στο μέτωπο. Δυστυχώς όμως φαίνεται ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Τα «φίλια πυρά» φαίνεται να προέρχονται από τους κακούς τιμονιέρηδες της Εκκλησίας του Χριστού μας.
Λίγο πιο κάτω, στο τέλος, «η Εκκλησία μας ως φιλόστοργη μητέρα» λέει ‘ευγενικά’ στους ιερείς να κρατήσουνε το στόμα τους κλειστό!
Για ποιον λόγο αυτή η απαγόρευση ανταλλαγής απόψεων όταν καλείται ο λαός της Πάτρας σε προσευχή και ενημέρωση; Μήπως ακριβώς για τους ανομολόγητους συνειρμούς που όλοι κάνουμε; Μήπως για την επιχειρούμενη υπονόμευση του κεντρικού συλλαλητηρίου από την «φιλόστοργη [διοικούσα] Εκκλησία» μας; Πόσο πολύ ντρεπόμαστε και πόσο πολύ λυπόμαστε. Αλλά και πόσο πολύ οργιζόμαστε…
Πού ζούμε επιτέλους που θα βάζουμε φίμωτρο σε μεγάλους ανθρώπους; Σε διακόνους του Θεού, σε οικογενειάρχες, σε ανθρώπους που πάσχουν και αγωνιούν μαζί μας για το μέλλον και της δικής τους Πατρίδας; Τί αφόρητος δεσποτισμός είναι αυτός, καλά κρυμμένος πίσω από υποκριτικές «δακρύβρεχτες δεήσεις« και «βαθειές αγάπες»;
Έλεος Σεβασμιώτατε, έλεος. Λυπούμαστε για την Εκκλησία έτσι όπως όλοι την εκαταντήσατε. Ασφαλίτη του Καίσαρα και μειοδότη του Έθνους μας.
