Ξεκίνησε η «νεκρή» πολιτικά περίοδος του Αυγούστου και έτσι στα πρωτοσέλιδα των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης χθες έπαιζε για ώρες το κίνημα της «πετσέτας». Οι διαμαρτυρίες δηλαδή λουομένων αλλά και δημοτικών αρχόντων για το «άπλωμα» στις παραλίες της χώρας των επιχειρήσεων που με τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες τους καταλαμβάνουν τον χώρο της παραλίας.
Και τι δεν είχαμε! Υπουργικές παρεμβάσεις, εισαγγελικές παρεμβάσεις, δημοτικές παρεμβάσεις. Δεν ξέρω αν υπήρξε και ζωντανή σύνδεση από κάποιο κανάλι σε κάποια παραλία που να αποτυπώνει τα συμβάντα.
Την ίδια στιγμή στην χώρα αυτή, εάν κάποιος μένει στο Μενίδι μπορεί να δει μια αδέσποτη σφαίρα να πέφτει στο αυτοκίνητό του ή ακόμη και να τον τραυματίζει. Εάν πρέπει να βγει στην Εγνατία για να πάει στην δουλειά του, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να τρακάρει με κάποιον διακινητή που έχει πάρει τον δρόμο ανάποδα για να μην σταματήσει σε μπλόκο.
Εάν δουλεύει φύλακας στον Ασπρόπυργο μπορεί να τον σκοτώσει η μαφία του χαλκού. Εάν είναι ηλικιωμένος που μένει μόνος του μπορεί να γίνει θύμα «ημεδαπών» που παριστάνουν τους υπαλλήλους της ΔΕΗ ή τους εμπόρους φρέσκων φρούτων.
Είναι το φαινόμενο με την υπερεξάπλωση των τουριστικών αυτών επιχειρήσεων, πρόβλημα;; Ναι, είναι πρόβλημα μη επιβολής της νομιμότητας. Οι νόμοι που υπάρχουν δεν εφαρμόζονται, προκειμένου κάποιοι να έχουν όφελος. Όχι όμως το μείζον των προβλημάτων νομιμότητας που υπάρχει στο ελληνικό κράτος.
Φαντάζομαι ότι τέτοιου είδους «προβλήματα» θα ήθελαν να έχουν να αντιμετωπίσουν οι Συνοριοφύλακες. Οι οποίοι σε επιστολή τους στον νέο Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Οικονόμου προειδοποιούν για τις «εγκληματικές ομάδες διακινητών που σκορπούν τον θάνατο στους ανυποψίαστους πολίτες» και καταλογίζουν ευθύνες στην ηγεσία της ΕΛΑΣ που αντιμετωπίζει με «φοβικότητα» αυτά τα φαινόμενα. Τονίζουν δε ότι με «τη συμπεριφορά της έχει πολλαπλασιάσει τα κυκλώματα αυτά στην ελληνική επικράτεια» και δηλώνει ότι τα μέλη της είναι έτοιμα να οδηγήσουν τους διακινητές άμεσα στη δικαιοσύνη, αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση και ξεκάθαρες εντολές.
Γράφουν συγκεκριμένα, σε μια ξεκάθαρη κραυγή απόγνωσης: «Σήμερα κύριε Υπουργέ, με λύπη σας αναφέρουμε, πως αυτή τη μάχη την χάνουμε. Είναι προφανές πως δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στην διαφύλαξη του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών της ελληνικής επικράτειας. Οι διακινητές οργώνουν τη χώρα και δυστυχώς οι «εντολές» που λαμβάνουν οι συνάδελφοί μας είναι «αφήστε τους, μην τους καταδιώκετε».
Φαντάζομαι ότι οι συνοριοφύλακες στον Έβρο θα εύχονταν να είχαν απέναντί τους αντί για τους αποφασισμένους για όλα διακινητές, ξαπλώστρες που πρέπει να μαζευτούν και μαγαζάτορες που πρέπει να τηρήσουν την νομιμότητα.
Αν αυτοί δεν μπορούν όμως να κάνουν τις ευχές τους πραγματικότητα, κάποιοι μπορούν. Και έχουν έτσι την δυνατότητα να στρέψουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος στις πετσέτες και στις ξαπλώστρες, αποφεύγοντας να ασχοληθούν με την ουσία. Θα επιχειρήσουν δε – είναι σαφές – στο άμεσο μέλλον να ξεπλύνουν με κάποιου είδους «επιτυχίες» στο μέτωπο της παραλίας τις αποτυχημένες πολιτικές ασφαλείας του ελληνικού κράτους που διαταράσσουν πολύ πιο δραστικά και απότομα την ζωή των Ελλήνων πολιτών. Κάνοντας τώρα αυτό που δεν έκαναν τους προηγούμενους μήνες, όταν μπράβοι ελάμβαναν μέρος σε δημοτικά συμβούλια προκειμένου να επιβάλλουν τις επιθυμίες των αφεντικών τους σε αυτά.
Ένα αυγουστιάτικο «επικοινωνιακό γκολ».