Πολλές φορές στον ρουν της Ιστορίας, οι κυβερνόντες υποπίπτουν σε σφάλματα τα οποία βασίζονται στην υπερβολική σιγουριά που έχουν για τις αποφάσεις τους, ενώ με αλαζονική περιφρόνηση δεν υπολογίζουν ότι απρόβλεπτα γεγονότα μπορούν να ανατρέψουν ταχύτατα τα σχέδιά τους. Ο Πρωθυπουργός όταν έγινε η τραγική σιδηροδρομική σύγκρουση στα Τέμπη, αποφάσισε να μην παρέχει βαλβίδα εκτόνωσης του λαϊκού αισθήματος περί δικαίου, με την κατάφασή του να ξανακατέβει ως υποψήφιος βουλευτής (και να επανεκλεγεί) ο Υπουργός Μεταφορών που ήταν επικεφαλής κατά το θανατικό. Όλα αυτά, ελάχιστους μήνες πριν τις εκλογές του 2023.
Ενώ λοιπόν όλα φαινόντουσαν ότι πάνε σύμφωνα με τις επιθυμίες όλων όσων θεωρούσαν ότι πρόκειται περί «ατυχήματος και ανθρώπινου λάθους, που έφερε η κακιά η στιγμή», και μια αποκλιμάκωση συνέβαινε σε σχέση με το τραγικό συμβάν, ένας αστάθμητος παράγοντας που κανείς δεν είχε υπολογίσει εμφανίστηκε, και προκάλεσε τσουνάμι μαζικών αντιδράσεων, ευρωπαϊκή συμπόνια και έντονο ενδιαφέρον από όλη την κοινωνία: Η Μαρία Καρυστιανού, μία από τις χαροκαμένες 57 μανάδες που έχασε σε ένα δέκατο του δευτερολέπτου λόγω της σφοδρής μετωπικής σύγκρουσης την κόρη της Μάρθα, εκείνο το τραγικό βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου. Η ίδια η κα. Καρυστιανού αποτελεί ένα επικοινωνιακό υπερόπλο. Εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα, με μεστό και ιδιαίτερα εύστοχο λόγο, καθαρή άρθρωση, αξιοπρεπή παρουσία, δυναμική αύρα, τιτάνια επιμονή, ατσαλένια θέληση για δικαιοσύνη, στεντόρεια σοβαρότητα, και ένα χαρακτηριστικό που ταυτίζεται κάθε Έλληνας γονιός: έχασε το παιδί της λόγω κρατικής ανεπάρκειας, και το μόνο που ζητάει είναι να αποδοθεί η δίκαιη ποινή για τους πραγματικούς υπαίτιους.
Δεν είναι κομματικοποιημένη όπως πολλοί θα ήθελαν να έχει ως κίνητρο, ώστε να μειώσουν την αξία της. Με κρυστάλλινη σαφήνεια ζητάει τόσο την άρση της ασυλίας του κ.Σπίρτζη που ήταν υπουργός μεταφορών επί ΣΥΡΙΖΑ όσο και του αντίστοιχου υπουργού της Νέας Δημοκρατίας κ.Καραμανλή. Σε κάθε της παρουσία στα ΜΜΕ, είναι μετρημένη, και με ιδιαίτερα διαλεγμένες λέξεις, εκφέρει έναν λόγο που επηρεάζει κάθε καρδιά γονέα που την ακούει, αφού η ταύτιση με τον τεράστιο πόνο της χαροκαμένης μάνας είναι άμεση, η συμπόνια που αισθάνεται οποιοσδήποτε ακροατής της, είναι ολοκληρωτική.
Πώς το Μαξίμου θα καταφέρει να μετριάσει το θέμα και να αντιμετωπίσει την κ.Καρυστιανού; Ειλικρινά δεν γνωρίζω. Ίσως, με το να αποφύγουν οι ιθύνοντες να επαναλάβουν λάθη του πρόσφατου παρελθόντος όπου υποτίμησαν το λαϊκό αίσθημα δικαιοσύνης, που ως μη εκτονωθέν, βρήκε την αντιπροσώπευσή του σε μια άξια αγωνίστρια μάνα.
