Δεν μπορεί κανείς παρά να φαντασθεί ότι η ρεαλιστικότερη προσέγγιση της ισραηλινής αποτυχίας οφείλεται στην απομείωση της τεχνολογικής υπεροχής της Δύσης εν συνόλω.
Διακινείται η φήμη στα Αραβικά Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης πως ο επικεφαλής της Αιγυπτιακής Κατασκοπείας είχε ειδοποιήσει την Κυβέρνηση Νετανιάχου πως επίκειται “κάτι μεγάλο” αλλά η τελευταία το αγνόησε. Η πλευρά Νετανιάχου έχει ήδη διαψεύσει τα σχετικά δημοσιεύματα, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει αφού η αποτυχία της Ισραηλινής Κατασκοπείας ήταν παταγώδης.
Ήταν όμως αυτή η αποτυχία κάτι το «ξαφνικό»; Παρά το ότι κανείς δεν μπορεί να υπερασπισθεί την άποψη ότι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες δεν είναι καλές στην δουλειά τους, θα πρέπει όλοι να έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ανυπέρβλητη ανωτεροτητά τους, ήταν ένα μάλλον «εξαγώγιμο» εμπορικό προϊόν, είτε με την μορφή ταινίας είτε με την μορφή τεχνολογικού προϊόντος προς πώληση.
Υπήρξε ισραηλινή υπεροχή; Ναι. Την διάρκεια κατά την οποία ο κόσμος ήταν μονοπολικός και η Αμερικάνικη τεχνολογική πρωτοκαθεδρία αδιαμφισβήτητη. Όταν οι αντίπαλοι του ήταν κατά κύριο λόγο τριτοκοσμικές μπανανίες ευεπήφορες στην εξαγορά προσώπων και την δωροδοκία. Όταν ήταν αρκετή η δυνατότητα να υποκλέπτεις τηλεφωνικές επικοινωνίες και τα αντίμετρα ήταν ελάχιστα.
Εδώ και αρκετά χρόνια αυτή δεν είναι πλέον η πραγματικότητα.
Η τεχνολογική υπεροχή της Δύσης αμφισβητείται σε κάθε επίπεδο από τις αναδυόμενες δυνάμεις, όπως η Κίνα. Η δημοφιλία της χρήσης του tik tok στον Ισραηλινό στρατό – του οποίου η χρήση για αξιωματούχους της Δύσης έχει εδώ και καιρό απαγορευθεί – δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια μικρή ένδειξη των προβλημάτων. Ως εκ τούτου δεν μπορεί κανείς παρά να φαντασθεί ότι η ρεαλιστικότερη προσέγγιση της ισραηλινής αποτυχίας οφείλεται στην απομείωση της τεχνολογικής υπεροχής της Δύσης, στην οποία συνεισέφεραν αλλά και βασιστηκαν, στο πλαίσιο της μετατροπής του κόσμου μας σε πολυπολικού. Το ίδιο αποτυπώθηκε και σε στρατιωτικό επίπεδο, με την χρήση χαμηλού κόστους συστημάτων για την καταστροφή πανάκριβων αρμάτων μάχης.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο περιορίσθηκε και η πολιτική επιρροή της Δύσεως επί τρίτων κρατών, κατάσταση που δεν αποτυπώνεται με καλύτερο τρόπο από ότι στο εκκρεμές στο οποίο κινούνται κράτη της περιοχής όπως η Τουρκία και η Σαουδική Αραβία. Είναι πλέον σίγουρες οι αμερικανικές – και εν συνεχεία ισραηλινές – υπηρεσίες για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό της Τουρκιας ή του Ιράν; Σαφέστατα όχι με τον τρόπο που μπορούσαν να το κάνουν το 2010 ή το 2005.
Με απλά λόγια οι αντίπαλοι του Ισραήλ – όπως προκύπτει – αύξησαν τις δυνατοτητές τους τα τελευταία χρόνια με γεωμετρική πρόοδο. Κάτι που αποτυπώθηκε τόσο όσον αφορά στον σχεδιασμό, την εκτέλεση και την λογιστική υποστήριξη των επιχειρήσεων, την ίδια ώρα που το συγκεκριμένο κράτος παρέμενε σχετικώς «στάσιμο». Τα υψηλής τεχνολογίας συστήματα επιτήρησης του φράχτη απεδείχθησαν μη ικανά να συγκρατήσουν τους επιτιθέμενους, καθώς πολύ απλά οι «μπότες στο έδαφος» δεν επαρκούσαν. Το γεγονός ότι το Ισραήλ είχε την δυνατότητα να κινητοποιήσει εκατοντάδες χιλιάδες εφέδρους μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, είναι κάτι που προέρχεται από την νοοτροπία που καλλιεργήθηκε τα περασμένα έτη και σίγουρα το κάνει να ξεχωρίζει από την κατάσταση που θα επικρατούσε στα υπόλοιπα κράτη της Δύσης.
Τα οποία από ό,τι φαίνεται θα δοκιμασθούν τις επόμενες ημέρες, καθώς η Χαμάς επέλεξε να προσπαθήσει να «διεθνοποιήσει» τις τακτικές της, καλώντας σε «δράση» τους άραβες σε όλο τον κόσμο προς υποστήριξη της. Οι μαζικές συγκεντρώσεις στις οποίες καλεί στη Δυτική Όχθη, στην Ιερουσαλήμ και σε όλο κόσμο προς υποστήριξη του “αγώνα” της εναντίον του Ισραήλ, δημιουργούν έντονες φοβίες για «τζιχαντιστικά» χτυπήματα στην Δύση. Η οποία έχει – μετά από 15 χρόνια συνεχών μεταναστευτικών ροών από την Αφρική και την Ασία – τις κρίσιμες μάζες πληθυσμών που θα έκαναν δύσκολη την ζωή κάθε εργαζόμενου σε υπηρεσία ασφάλειας.
Διότι και η υπόλοιπη Δύση αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, όχι μόνον όσον αφορά στην μεθαυριανή ημέρα αλλά γενικότερα. Η πίστη των αρμοδίων ότι η «τεχνολογική της αιχμή» είναι δυνατόν να την προστατεύσει, με το παράλληλο άνοιγμα των συνόρων είναι δυνατόν να έχει υπονομεύσει τις αμυντικές της ικανότητες σε σχέση μερικά χρόνια πριν. Εάν οι Ισραηλινοί απέτυχαν να προβλέψουν την επίθεση από την Λωρίδα της Γάζας, την οποία πλήρως επιτηρούν με αεροπορικά, ηλεκτρονικά και κάθε άλλου είδους μέσα, ποιες είναι οι πιθανότητες οι αρχές ασφαλείας των υπολοίπων κρατών να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν πυρήνες επίδοξων τρομοκρατών;
Στην Ελλάδα, παραδείγματος χάριν προ κάποιου διαστήματος απετράπη ένα τρομοκρατικό χτύπημα, με την βοήθεια των υπηρεσιών ασφαλείας του Ισραήλ. Θα έχουν αυτές τώρα τον χρόνο να ασχοληθούν με το τι συμβαίνει στην Αθήνα ή το οικοδόμημα της συνεργασίας των σχετικών υπηρεσιών θα αντιμετωπίσει και αυτό πολλές πιέσεις. Πόσοι άραγε θιασώτες των τρομοκρατικών οργανώσεων έχουν φτάσει στην χώρα μας από τότε; Πόσους εξ αυτών έχουμε ελέγξει διεξοδικά;
Τα πανηγύρια για τις επιθέσεις σε όλες σχεδόν τις Μητροπόλεις της Δύσης, συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας, προβληματίζουν. Το δε πρόβλημα για την Κύπρο ίσως είναι κατά πολύ πιεστικότερο από ότι για εμάς.
Το ζήτημα της ασφάλειας επανακάμπτει στην Ευρώπη με τρόπο ιδιαίτερα πιεστικό και πολύ ίσως πιο επικίνδυνο από τα ζητήματα που προέκυψαν με την σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας και την δυτική εμπλοκή.
Τωρα ειναι αργα ο εχθροσ ειναι ηδη μεσα εχει οργανωθη και περιμενει