Από την επομένη των εθνικών εκλογών και την κατάρρευση του δεύτερου πόλου εξουσίας είχαμε πει πως θα δούμε πολλά στην προσπάθεια ανασύνθεσής του, η οποία ούτε γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει, ούτε ποιος θα είναι ο/η επικεφαλής αλλά ούτε και εάν θα είναι επιτυχημένη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Αλέξης Τσίπρας εχθές αποφάσισε για τους δικούς του λόγους να τορπιλίσει όχι απλά το συνέδριο του κόμματος αλλά ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ. Από το να αφήσει τον Στέφανο Κασσελάκη να του αλλάξει όνομα και σύμβολο (σωστά κατά την άποψή μου) προτίμησε να τον ενταφιάσει.
Η προτροπή προς τον πρόεδρο ενός ΣΥΡΙΖΑ που συνεχώς πέφτει δημοσκοπικά να οδηγήσει το κόμμα σε εσωκομματικές εκλογές τρεις μήνες πριν τις ευρωεκλογές δε μπορεί να είναι με το μυαλό στο καλό του κόμματος. Το πράξανε και πριν τις περιφερειακές εκλογές με τα γνωστά για το κόμμα αποτελέσματα. Τι έχει να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ από μια εκλογική διαδικασία λίγους μήνες από την προηγούμενη; Όποιος και να νικήσει, η συμμετοχή θα είναι λογικά πολύ χαμηλότερη από την προηγούμενη φορά. Αυτό θα είναι ένα σοβαρό πλήγμα καθώς θα πιστοποιήσει την πτώση του κόμματος.
Θεωρητικά θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτή η κίνηση μπορεί να αποτελέσει ουρανοκατέβατο δώρο στον Στέφανο Κασσελάκη. Μια δεύτερη ευκαιρία να ξεκινήσει από την αρχή, να πετάξει ό,τι “βαρίδιο” έχει απομείνει στο κόμμα και να το στρίψει προς τη “σύγχρονη πατριωτική αριστερά στα πρότυπα των Δημοκρατικών των Ηνωμένων Πολιτειών” που έχει θέσει ως στόχο. Πρακτικά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από την εκλογή του έχει κάνει ελάχιστες κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση και σίγουρα όχι στρατηγικές. Το ερώτημα είναι εάν μπορεί να φτάσει στον προορισμό. Εάν η σύγχρονη αριστερά είναι όντως στόχος ή ένα νεφελώδες όραμα. Προς το παρόν τείνω προς το δεύτερο.
Από την άλλη οι επικριτές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δε φαίνεται να έχουν κάποιο συγκεκριμένο πλάνο πέρα από το ότι θέλουν να πάρουν πίσω το “μαγαζί” τους. Καταρχάς ένα κομμάτι της βάσης τους έχει μετακομίσει στη Νέα Αριστερά. Επίσης, εξ όσων έχω καταλάβει δεν θα κατέβουν με έναν υποψήφιο τον οποίο θα στηρίξουν όλοι. Η ψήφος τους στον πρώτο γύρο θα σπάσει δηλαδή. Ενδεχομένως να επιδιώξουν την όσο δυνατόν πιο μικρή συμμετοχή ώστε οι μηχανισμοί να παίξουν τον πιο σημαντικό ρόλο στην εκλογή προέδρου (εάν προφανώς αυτοί ελέγχουν το μεγαλύτερο κομμάτι των μηχανισμών). Αλλά ακόμα και να κερδίσουν τι το διαφορετικό θα έχουν φέρει στην πολιτική ζωή του τόπου; Γιατί κάποιος να ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ της κυρίας Γεροβασίλη πχ; Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει αφήγημα, αλλά δε μπορεί να πάει εκεί. Οι “απέναντι” τι αφήγημα έχουν;
Ο κύριος Τσίπρας λοιπόν αποφάσισε να ενταφιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ (το εάν θα το πετύχει μένει να φανεί). Αυτή η πράξη θεωρώ πως είναι και δήλωση “παρών” στη μάχη για την ανασύνταξη του δευτέρου πόλου. “ο ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε, ας τον ενταφιάσουμε και ας φτιάξουμε κάτι καινούριο” το μήνυμά του.
