Τα πράγματα δεν φαίνονται καλά για την Ουκρανία. Από το καλοκαίρι του 2023, τα στρατεύματα του Κιέβου βρίσκονται όλο και περισσότερο σε άμυνα. Υπάρχει μια αυξανόμενη υποψία ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν κανένα σοβαρό ενδιαφέρον για μια ουκρανική νίκη.
-
- Γράφει ο Φέρντιναντ Φόγκελ
Κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει με απόλυτη βεβαιότητα την πρόσφατη πτώση της επί μακρόν αμφισβητούμενης βιομηχανικής πόλης Αβντίιβκα. Ενώ τις πρώτες ημέρες της ρωσικής εισβολής πριν από δύο χρόνια, αρκετοί ειδικοί, παρατηρητές και σχολιαστές ξεπερνούσαν ο ένας τον άλλον ως προς το ποιος θα έδινε λιγότερο χρόνο ζωής στην Ουκρανία, το κλίμα μετά την ανακατάληψη της πόλης Χερσώνα και της περιφέρειας Χάρκοβο ήταν εντελώς διαφορετικό. Ξαφνικά ο κόσμος ήταν βέβαιος ότι η Ουκρανία θα τυλίξει τώρα τους Ρώσους και θα βαδίσει μέχρι το νότιο άκρο της Κριμαίας.
Αλλά από το καλοκαίρι του 2023, τα πράγματα στην πραγματικότητα μόνο προς τα πίσω πηγαίνουν για την Ουκρανία. Αργά αλλά σταθερά, η Ρωσία αυξάνει την πίεση. Το Κρεμλίνο γνωρίζει ότι, σύμφωνα με τον Κλάουζεβιτς, ο πόλεμος είναι μια δοκιμασία θέλησης και υλικοτεχνικής υποδομής. Και ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει αυτή τη θέληση και πιστεύει ότι η επιθυμία των δυτικών κρατών, τα οποία παρέχουν ουσιαστική υποστήριξη στην Ουκρανία, καταρρέει. Υπάρχουν ήδη σημαντικές ρωγμές στον συνασπισμό των εταίρων του Κιέβου. Η απογοήτευση είναι προάγγελος της απελπισίας που εξαπλώνεται σε πολλά σημεία της πρώτης γραμμής. Οι Ουκρανοί στρατιώτες πολεμούν για την πατρίδα τους και έχουν κίνητρο, εμπνεόμενοι από το θάρρος της απόγνωσης. Αλλά υπάρχει παντελής έλλειψη όπλων και πυρομαχικών.
Η Δύση προμηθεύει, αλλά η βοήθεια χύνεται αντί να εισρέει. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να προμηθεύσουν δεκάδες χιλιάδες οχήματα μάχης από τις σημαντικές αποθήκες τους χωρίς αυτό να τις βλάψει. Αλλά δεν το κάνουν. Ορισμένοι αναλυτές που συμπαθούν την Ουκρανία εκφράζουν ήδη την υποψία ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν καθόλου να κερδίσει το Κίεβο, αλλά μόνο να χάσει πιο αργά ή το πολύ να διατηρήσει ένα αδιέξοδο. Η ΕΕ, από την άλλη πλευρά, υπόσχεται πολλά, αλλά δεν μπορεί να τα υλοποιήσει σε επαρκείς ποσότητες.
Η Ουκρανία στερείται υλικών
Παρόλο που η Ουκρανία παραλαμβάνει ορισμένα υπερσύγχρονα και ανώτερα οπλικά συστήματα αμερικανικής κατασκευής, όπως κατευθυνόμενους πυραύλους ακριβείας εδάφους-εδάφους για τους πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων HIMARS και MLRS του τύπου GMLRS, οι οποίοι μπορούν να εκτοξεύσουν πολλούς πυραύλους μέσω GPS σε απομακρυσμένους στόχους, βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς όπως οι ATACMS και πυραύλους κρουζ ακριβείας όπως οι Storm Shadow, κανένα από αυτά δεν είναι σε επαρκείς ποσότητες για να επιφέρει πραγματική ανατροπή.
Παρά τις επιτυχίες αυτών των συστημάτων, είναι αλήθεια ότι η ποσότητα έχει τη δική της ποιότητα και τα αντίστοιχα ρωσικά συστήματα, αν και συνήθως τεχνικά κατώτερα, είναι διαθέσιμα σε τόσο μεγάλους αριθμούς που το μειονέκτημα αναπληρώνεται. Για κάθε σύγχρονο σύστημα πυροβολικού στην Ουκρανία, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις προσφέρουν διπλάσια, τριπλάσια ή πενταπλάσια ποσότητα.
Ενώ το καλοκαίρι η Ουκρανία ήταν σε θέση να αντισταθμίσει ή και να ξεπεράσει κατά τόπους το υπερβάλλον βάρος του ρωσικού πυροβολικού εξοικονομώντας βλήματα και συστήματα συλλογής, σήμερα πρέπει να παρακολουθεί τη Ρωσία να ρίχνει δεκάδες χιλιάδες βλήματα την ημέρα. Οι Ουκρανοί πυροβολητές, από την άλλη πλευρά, είναι ευχαριστημένοι αν μπορούν να πυροβολούν σωστά μια φορά την ημέρα και στη συνέχεια να πετυχαίνουν τον στόχο. Σε πολλά σημεία, τα πεδία μάχης στην Ουκρανία θυμίζουν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι στρατιώτες αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον σε χαρακώματα και συστήματα θέσεων, και οι περισσότερες απώλειες και στις δύο πλευρές προέρχονται από το πυροβολικό – ή σήμερα από μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Μεταξύ παλαιών οβιδοβόλων και όπλων υψηλής τεχνολογίας
Συχνά πρόκειται για μετασκευασμένα εμπορικά αεροσκάφη μεταφοράς εμπορευμάτων που ρίχνουν χειροβομβίδες από ύψος μερικών δεκάδων μέτρων ή, όπως τα αεροσκάφη πρώτης προβολής (FPV drones), μπορούν να κατευθύνονται από πιλότους του αεροσκάφους με γυαλιά VR (εικονικής πραγματικότητας) απευθείας στους στόχους, δηλαδή άρματα μάχης και ομάδες στρατιωτών. Ορισμένα κέντρα διοίκησης μοιάζουν με κάτι βγαλμένο από φουτουριστική ταινία όπου οι στρατιώτες στέκονται σε αποθήκες και χειρονομούν άγρια με τα χέρια τους, ενώ φορούν μεγάλα γυαλιά VR και ελέγχουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη πολλά χιλιόμετρα μακριά. Τα όπλα στην πρώτη γραμμή και στις δύο πλευρές είναι ένα περίεργο μείγμα από οβιδοβόλα 70 ετών και προάγγελους των πολέμων υψηλής τεχνολογίας του μέλλοντος.
Ενώ η αμυντική βιομηχανία της Ρωσίας έχει μετατραπεί σε πολεμική οικονομία με τεράστια έξοδα τον τελευταίο χρόνο και ρίχνει συνεχώς νέα οχήματα μάχης στο πεδίο και ανακαινίζει τα παλιά από τις αποθήκες, η Ουκρανία πρέπει να μαζέψει ό,τι έρχεται από το εξωτερικό ή ό,τι μπορεί ακόμη να παραχθεί σε μικρές ποσότητες στο εσωτερικό της.
Οι εταίροι της Ρωσίας παραδίδουν αξιόπιστα
Επιπλέον, ακόμη και κράτη όπως η κομμουνιστική Βόρεια Κορέα έχουν προφανώς ανοίξει τα γιγαντιαία οπλοστάσιά τους στη Ρωσία, ενώ πύραυλοι και μη επανδρωμένα αεροσκάφη προέρχονται από το Ιράν και ό,τι άλλο δεν λαμβάνει η ρωσική οικονομία από τη Δύση προέρχεται από την Κίνα.
Η Ρωσία χρησιμοποιεί τους στρατιώτες της σαν καταναλωτικά αγαθά. Αναπτύσσονται κατά κύματα σε σκιώδη κινητοποίηση, παρατάσσονται στο μέτωπο σαν φυσίγγια. Αν και η Ουκρανία δεν λυπάται ούτε τους άνδρες της, πρέπει να αναγνωρίσει ότι οι δυνατότητες ανάπτυξής της είναι μικρές σε σύγκριση με τη Ρωσία. Κάποια στιγμή, η δημογραφία και ο θυμωμένος χήρος πληθυσμός θα βάλουν τέλος σε κάθε προγραμματισμένη περαιτέρω κινητοποίηση. Λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις, πρέπει να φοβόμαστε ότι η Ρωσία θα μπορέσει να επεκτείνει τα εδαφικά της κέρδη φέτος στην πλούσια σε πόρους ανατολική Ουκρανία και τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ η Ουκρανία αγωνίζεται να αποφύγει να χάσει τα ανακτημένα εδάφη στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα ή να υποστεί χειρότερες απώλειες αλλού. Η πτώση της Αβντίιβκα θα μπορούσε να είναι προάγγελος.
Πηγή: Junge Freiheit
