Στις δεκαετίες του 1950 και 1960, το 98% των Αμερικανών πίστευαν στο Θεό. Τώρα, σύμφωνα με σύμφωνα με το Gallup, μόλις το 74% το κάνει.
Αυτό φαίνεται να αντιπροσωπεύει την πρόοδο των δυνάμεων της λογικής έναντι των δυνάμεων της πίστης – μόνο που οι Αμερικανοί δεν σταμάτησαν να πιστεύουν σε πράγματα πέρα από την αισθητηριακή αντίληψη όταν σταμάτησαν να πιστεύουν στον Θεό.
Μια έρευνα της YouGov αναφέρει ότι το 57% των Αμερικανών πιστεύει σε εξωγήινους, το 31% πιστεύει στον Bigfoot και το 18% πιστεύει στον Chupacabra. (Εσείς μπορεί να μην πιστεύετε στο Chupacabra, αλλά το Chupacabra πιστεύει σε εσάς).
Το Match.com διαπίστωσε ότι το 46% των εργένηδων πιστεύει στην αστρολογική συμβατότητα, από 32% το 2022. Κάθε Ιχθύς που δεν ταίριαξε με έναν Κριό χωρίς να συμβουλευτεί πρώτα τα άστρα, θα μπορούσε να σας πει τη σοφία του να ρωτάτε πάντα: «Ποιο είναι το ζώδιό σας»;
Η μείωση της πίστης στον Θεό δεν είναι παρά μία μόνο μέτρηση που δείχνει την κατάρρευση της θρησκευτικής πίστης. Μόλις το 43% των Αμερικανών δηλώνουν τώρα ότι παρακολουθούν μια θρησκευτική λειτουργία μερικές φορές το χρόνο, σύμφωνα με το σύμφωνα με το Public Religion Research Institute. Οι Αμερικανοί παρατηρούν ότι η μετανάστευση αλλάζει τη χώρα τους. Απαρατήρητη περνάει η πιο βαθιά, άσχετη με το θέμα τάση ενός λαού που πηγαίνει στην εκκλησία και γίνεται ουδετερόθρησκος και λάτρης του κυριακάτικου πρωινού σταυρόλεξου.
“Όταν οι άνθρωποι επιλέγουν να μην πιστεύουν στον Θεό, δεν πιστεύουν στη συνέχεια στο τίποτα”, παρατήρησε περίφημα ο Τζ.Κ. Τσέστερτον. «Τότε γίνονται ικανοί να πιστεύουν σε οτιδήποτε».
Ο αφορισμός βρίσκει επιβεβαίωση το 2024 στο γεγονός ότι η πολιτική έχει γίνει η de facto θρησκεία για όσους δεν ασπάζονται πλέον τη θρησκεία. Η Εκκλησία της Αγίας Προόδου, αν και στερείται ενός θεού, μιας μέλλουσας ζωής και πολλών άλλων θετικών στοιχείων των παραδοσιακών εκκλησιών, καταγράφει υψηλές θέσεις όσον αφορά τον φανατισμό, τις αμαρτίες, τους αιρετικούς, τους αποστάτες, τον αφορισμό, την κατήχηση, τους διαβόλους και, κυρίως, τους κατηχητές. Δεν βρίσκουν πλέον νόημα στη θρησκεία, έχουν κάνει θρησκεία την πολιτική τους.
 |
 |
Στη χειρότερη εκδοχή της, τουλάχιστον στη Βόρεια Αμερική, αυτή η παντοτινή πολιτική νοοτροπία φυλακίζει τους πολιτικούς αντιπάλους, αφαιρεί τα προς το ζην από τους κωμικούς που αποκαλύπτουν τις λάθος ατάκες και επιβραβεύει όχι την αριστεία αλλά την υπακοή στο κυρίαρχο δόγμα.
Με πιο λεπτούς τρόπους, που αποκαλύπτονται από τις δημόσιες δημοσκοπήσεις, αλλά σπάνια με πειστικό τρόπο στην καθημερινή ζωή, οι πιστοί της Εκκλησίας της Αγίας Προόδου διαφημίζουν τη μισαλλοδοξία τους.
Ένα χρόνο μετά τις τελευταίες προεδρικές εκλογές, μια δημοσκόπηση της Generation Lab/Axios που διενεργήθηκε από φοιτητές έδειξε ένα τεράστιο χάσμα μισαλλοδοξίας μεταξύ των κομμάτων. Οι Δημοκρατικοί ήταν πολύ πιο πιθανό να αρνηθούν να ψωνίσουν από μια επιχείρηση (71% έναντι 31%), να βγουν ραντεβού (41% έναντι 7%) ή να γίνουν φίλοι (37% έναντι 5%) με κάποιον που ψήφισε τον αντίπαλο υποψήφιο από ό,τι οι Ρεπουμπλικάνοι.
Μια μελέτη του Harvard Business Review σε διευθυντές και φοιτητές ΜΒΑ διαπίστωσε ότι η περιγραφή των αξιών μιας εταιρείας ως συντηρητικών οδήγησε τους ερωτηθέντες να έχουν 26% λιγότερες πιθανότητες να αγοράσουν τα προϊόντα της και 44% λιγότερες πιθανότητες να υποβάλουν αίτηση για μια θέση εργασίας εκεί. Αντίθετα, η περιγραφή των αξιών μιας εταιρείας ως φιλελεύθερων δεν οδήγησε σε καμία αλλαγή μεταξύ των ερωτηθέντων. Οι συγγραφείς περιέγραψαν την προκατάληψη ως “εξ ολοκλήρου καθοδηγούμενη από συμμετέχοντες που προσδιορίζονται ως Δημοκρατικοί”.
Τέχνη από τον Bill Wilson
Το Σύμβολο της πίστης της Νίκαιας αυτής της «άθρησκης θρησκείας» το βρίσκει κανείς σε γκαζόν σε καταπράσινα προάστια. “Σε αυτό το σπίτι”, διακηρύσσει μια γραμμή του, “πιστεύουμε ότι η επιστήμη είναι πραγματική”. Αυτό σημαίνει ότι τα μικρόβια θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν τη ζωή στον Άρη, αλλά ένα πλήρως σχηματισμένο μωρό μέσα στη μητέρα του δεν την αποτελεί- ένας αθλητής κολεγίου με το μήλο του Αδάμ, μα βαριά αρρενωπή φωνή και γιγαντιαίο πέος προδιαγραφών πορνοστάρ ισοδυναμεί με γυναίκα όσο και η Λάνα Ντελ Ρέι ή η Μικαέλα Σίφριν – και οι εντεκάχρονοι πρέπει να κάνουν την ένεση απλά. Γιατί; Γιατί έτσι. Το παλτό εργαστηρίου παίρνει τη θέση του γιακά στη μεταφορά εξουσίας. Η επιστήμη, ένα εργαλείο έρευνας, μετατρέπεται σε ρόπαλο σιωπής μόλις θρησκεύεται.
“Το να βασίζεσαι στις αποδείξεις των αισθήσεων και της λογικής είναι αίρεση και προδοσία”, παρατήρησε ο κοινωνικός φιλόσοφος Έρικ Χόφερ για τέτοιους ανθρώπους στο The True Believer: Σκέψεις για τη φύση των μαζικών κινημάτων. “Είναι εκπληκτικό να συνειδητοποιείς πόσο αναγκαία είναι η απιστία για να γίνει δυνατή η πίστη. Αυτό που γνωρίζουμε ως τυφλή πίστη συντηρείται από αμέτρητες απιστίες”.
Ζούμε στην εποχή της απιστίας. Τόσο ολοκληρωτικά κυριεύει αυτούς που δείχνουν ότι είναι “ικανοί να πιστεύουν σε οτιδήποτε”, ώστε επιμένουν ότι δεν παίρνουν τίποτα από την πίστη, εκτός, ίσως, από την έλλειψη σκεπτικισμού για τον δικό τους σκεπτικισμό.
Πηγή: American Spectator
