Η Γερμανική εφημερίδα FAZ διά χειρός του επί έτη ανταποκριτή της στην Αθήνα (μέχρι και το 2019) Μίχαελ Μάρτενς, απαξιώνει τη σημασία του βέτο για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., φέρνοντας για παράδειγμα το Σκοπιανό και την καθυστέρηση των ενταξιακών διαδικασιών των Σκοπίων, εξαιτίας της στάσεως της χώρας μας μέχρι το 2018.
Δεν είναι λίγες οι φορές που διακεκριμένοι γραφειοκράτες και ηγέτες του διευθυντηρίου των Βρυξελλών έχουν απεμπολήσει το δικαίωμα αρνησικυρίας – λατινιστί βέτο – των κρατών – μελών, ως υπονομευτικό για τη συνοχή της Ενώσεως. Η σημερινή πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει επανειλημμένως εκφράσει την αποστροφή της κατά την άσκηση αυτού του «χρυσού δικαιώματος».
Οι διαφορές μεταξύ των κρατών, εντός και εκτός των ορίων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, βρίσκονται πολύ μακριά για τη μυωπική αντίληψη και πολιτική που ασκείται από τους μη-αιρετούς γραφειοκράτες της Κομισιόν, αλλά και τους ιδρυματισμένους ευρωβουλευτές που έχουν κατασκηνώσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εδώ και δεκαετίες και ζουν μετακινούμενοι από καναπέ σε καναπέ στα αποστειρωμένα φουαγιέ του οικοδομικού συμπλέγματος της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Ακόμη πιο μακριά είναι αυτές οι διαφορές, διότι για τη συγκεντρωτική και παγκοσμιοποιημένη ιδεοληψία, από την οποία εμφορούνται οι περισσότεροι εκ των ανωτέρω, δεν περιλαμβάνει καν την έννοια του έθνους-κράτους και των αξιών που ένα τέτοιο μεταφέρει. Αξίες, όπως το ιστορικό καθήκον ενός λαού και της ηγεσίας του απέναντι σε αιώνια βιώματα. Αξίες, όπως η παραδοσιακή ηθική, η θρησκευτική πίστη, αλλά και ο τρόπος ζωής.
Σε χθεσινό της δημοσίευμα η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) καταγγέλλει ουσιαστικά το δικαίωμα βέτο των κρατών-μελών ως τη βασική αιτία της πολύχρονης καθυστέρησης της διεύρυνσης της Ε.Ε. στα δυτικά Βαλκάνια. Ανάμεσα στα παραδείγματα που παραθέτει είναι και η ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπλοκαριζόταν από την Ελλάδα από το 2005 έως το 2018 «με ιστορικά καμουφλαρισμένες προφάσεις».
Δε μένει όμως μόνον εκεί το άρθρο. Η FAZ υιοθετεί ουσιαστικά την ανησυχία της Γαλλίας, βάσει της οποίας «μια ΕΕ με 30, 33 ή ακόμη και 35 κράτη μέλη που ασκούν βέτο θα μπορούσε να κινδυνεύσει πλήρως από εσωτερική παράλυση. Φανταστείτε μια ΕΕ στην οποία το Βελιγράδι ή το Σαράγεβο (και επομένως έμμεσα η πρωτεύουσα των Σέρβων της Βοσνίας Μπάνια Λούκα) θα είχαν δικαίωμα βέτο. Οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα ήταν τότε αδύνατες».
Θυμίζουμε επίσης, ότι η ίδια εφημερίδα με δημοσίευμά της πριν μερικές ημέρες, προπαγάνδιζε ότι η Ελλάδα θα κόψει με βέτο την είσοδο της Αλβανίας στην Ε.Ε. για χάρη μίας ελληνικής εθνικής μειονότητας που δεν ξεπερνά το 1% του πληθυσμού.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η FAZ αναμασά «απ’ έξω, απ’ έξω» την αναπτυσσόμενη τάση στις Βρυξέλλες που προσπαθεί να οδηγήσει σταδιακά στην κατάργηση του βέτο, του τελευταίου δηλαδή ίχνους, της εθνικής κυριαρχίας των ευρωπαϊκών κρατών. Ακούγεται υπερβολικό; Ίσως. Δεν είμαστε όμως σίγουρα εμείς, που θεωρούμε τις μέχρι και το 2018 αιτιάσεις του ελληνικού κράτους για μη εκχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» στα Σκόπια, «ιστορικά καμουφλαρισμένες προφάσεις».
