Χαμός στα κοινωνικά δίκτυα και ειδικά στο X.com από βίντεο που ανήρτησε η αριστερή και «woke» ιστοσελίδα 2020mag.gr με άρθρο κάποιας Μαρίας Ράντου, όπου πρακτικά διασύρεται μία εργοδότρια, επειδή απέλυσε υπάλληλο, λόγω της κομμώσεώς της.
Η ανάρτηση προβάλλει βίντεο με την εργοδότρια καταστήματος να προσπαθεί να εξηγήσει σε τριμελή ομάδα αφρικανικής – πιθανότατα – καταγωγής γυναικών, γιατί προέβη στην απόλυση μίας εξ’ αυτών. Η εργοδότρια – μπορεί να πρόκειται και απλά για την υπεύθυνη του καταστήματος – εξηγεί στο βίντεο ότι κατά τη γνώμη της, την εν λόγω κόμμωση «τη θεωρώ λίγο πιο βρώμικη για μένα και δεν είναι ρατσισμός».
Τα ερωτήματα είναι:
1) Μπορεί ένας εργοδότης να υπαγορεύει την εμφάνιση των υπαλλήλων του; Απάντηση: ΝΑΙ!
2) Μπορεί ένας εργοδότης να κάνει υποδείξεις στους υπαλλήλους του, αν δεν τηρούν στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής; Απάντηση: ΝΑΙ!
3) Μπορεί ένας εργοδότης να απολύσει έναν… https://t.co/w1kwxAv15I
— Παναγιώτης Δούμας (@pandou) December 29, 2023
Γιατί έπρεπε η εν λόγω κυρία να απολογηθεί; Γιατί η απολυθείσα υπάλληλος εμφανίστηκε πιθανότατα στο κατάστημα με δύο φίλες ή συγγενείς της, μακροσκοπικά ομοίας καταγωγής, για να ζητήσει το λόγο.
Όχι ακριβώς δύο συν μία, βέβαια. Μιλάμε για τέσσερα άτομα. Πρέπει να συνυπολογίσουμε και το πρόσωπο που τραβάει το βίντεο. Το βίντεο που κατεγράφη, έφτασε στα χέρια των συντελεστών του 2020mag.gr οι οποίοι το ανήρτησαν στην ιστοσελίδα τους, επισυνάπτοντάς το σε άρθρο της κυρίας Μαρίας Ράντου.
Η κυρία Ράντου με το άρθρο που έγραψε προσπαθεί να παρουσιάσει την «εργοδότη» – η ίδια μας διαβεβαιώνει ότι πρόκειται γι’ αυτήν – ως κάτι σαν την Ελληνίδα εκπρόσωπο της Κου-Κλουξ-Κλαν.
«Μια λευκή επιχειρηματίας, ιδιοκτήτρια καταστημάτων ένδυσης σε Κηφισιά και Γλυφάδα, απέλυσε την μαύρη εργαζόμενή της, επειδή θεωρεί ότι τα πλεγμένα μαλλιά είναι βρώμικα» έγραψε η κυρία Ράντου. Έθεσε έτσι εξ’ αρχής τη βάση του αφηγήματός της, καθώς προχωρά σ’ έναν διαχωρισμό που μέχρι σήμερα δεν υφίσταται στη χώρα μας, αυτόν του χρώματος.
Στην πραγματικότητα, η εργοδότης διατείνεται στο βίντεο ότι κατά την προσωπική της άποψη τα μαλλιά της εργαζομένης, που δεν ξέρουμε ποια από τις τρεις είναι στην πραγματικότητα, της δίνουν την αίσθηση ότι είναι βρώμικα. Οποία επιπολαιότητα θα πούμε εμείς. Σε κάθε περίπτωση, τίθεται ένα ζήτημα όχι μόνον αισθητικής αλλά και υγιεινής.
Με βάση τα όσα γράφει η κυρία Ράντου και σύμφωνα με το βίντεο, η εργοδότης δεν επιθυμούσε να έχει μία υπάλληλο που να εκπέμπει τέτοιου είδους εικόνα και αίσθηση στους πελάτες του καταστήματος.
«Η τάση των εργοδοτών να επεμβαίνουν στην εξωτερική μας εμφάνιση και να κατακρίνουν, φτάνοντας ακόμα και στην απόλυση, μια επιλογή στο κούρεμα, το ντύσιμο, το μακιγιάζ δεν θα έπρεπε να αποτελεί παράγοντα ο οποίος θα καθορίζει την πορεία του εργαζομένου στην εκάστοτε θέση εργασίας», γράφει η κυρία Ράντου. Αν, λοιπόν, είμαι εργοδότης και ο υπάλληλός μου επιλέξει να κάνει χωρίστρα με φράντζα, ξυρίζοντας αισθητά το σβέρκο του και αφήσει και ένα κοντό μουστακάκι, πρέπει να κάνω «μούγκα στη στρούγκα». Ενδεχομένως, θα πρέπει να το συγχαρώ κιόλας, επειδή υπηρετεί τη διαφορετικότητα.
«Η κοπέλα στο παραπάνω βίντεο απολύθηκε επειδή έπλεξε τα μαλλιά της και αυτό δεν ταίριαζε με την αισθητική της ιδιοκτήτριας», έγραψε η κ. Ράντου. Εύγε!
«Σκεφτείτε, αν μια λευκή κοπέλα πήγαινε στην εργασία της με πλεξίδες στα μαλλιά, θα είχε την ίδια τύχη;», συμπληρώνει. Από πού προκύπτει όμως αυτό; Μήπως η κυρία εργοδότης είχε βάλει την εν λόγω υπάλληλο να μαζεύει ρύζι στη φυτεία της, στην Άνω Γλυφάδα ή μήπως της απαγόρευε να χρησιμοποιεί τις τουαλέτες του καταστήματος, στέλνοντάς την στη διπλανή καφετέρια;
«Η επιρροή της λευκότητας ως κριτήριο για την ομορφιά έχει μια ιστορία που ξεκινά από τη δουλεία». Κι εκεί αρχίζει το παραλήρημα. «Μια κουλτούρα που κυριαρχείται από λευκούς έχει ρατσιστικοποιήσει την ομορφιά», επισημαίνει η κυρία Ράντου.
«Η υπέρβαση αυτής της αισθητικής μάς υπενθυμίζει ότι όταν το χτένισμα αξιολογείται κριτικά ως αισθητική πρακτική που εγγράφεται στην καθημερινή ζωή, όλα τα μαύρα χτενίσματα είναι πολιτικά στο βαθμό που το καθένα από αυτά αρθρώνει απαντήσεις στην πανσπερμία των ιστορικών δυνάμεων που έχουν επενδύσει αυτό το στοιχείο του εθνοτικού σημαίνοντος με συμβολική σημασία και σπουδαιότητα», συμπληρώνει στο τέλος.
Άρα δηλαδή, η κυρία εργοδότης ενοχλήθηκε χριστουγεννιάτικα, επειδή… Κατάλαβε κανείς; Εγώ πάντως όχι. Το μόνο που κατάλαβα είναι, ότι, όπως μας είχε πει πρόσφατα σε μία εκπομπή ο Γιάννης Καργάκος για τον «επιστημονικό ερμητισμό», έτσι υπάρχει και ο «δημοσιογραφικός ερμητισμός». Η κυρία Ράντου, προσπαθεί αν μας πείσει για κάτι μ’ έναν τρόπο εντελώς ακατάληπτο. «Ο λόγος του έξυπνου στου χαζού το αυτί κωφεύει»… Κάπως έτσι είναι. Αν καταλάβουμε αυτό που θέλει να πει η κυρία, τότε… κάτι δεν πάει καλά!
