Με τη χρονιά να ολοκληρώνεται, πάμε στον καθιερωμένο ετήσιο έλεγχο των «ερυθρόλευκων». Ποιοι ξεχώρισαν, ποιοι απογοήτευσαν. Με το ρόστερ να χρειάζεται γερό φρεσκάρισμα, το πρόβλημα είναι πως οι περισσότεροι έχουν συμβόλαια και είναι αδύνατο να συνεχίσουν όλοι στον Ολυμπιακό. Άλλος ένας βραχνάς για τους Πειραιώτες. Καθώς για να σπάσεις συμβόλαια, πρέπει να δώσεις κάποια χρήματα, συν όσα θα δοθούν για τους νέους παίκτες. Τα πολυετή συμβόλαια μάλλον δεν ήταν σωστή τακτική. Πάμε στην αξιολόγηση των παικτών.
Τόμας Ουόκαπ: Από τις μεγάλες απογοητεύσεις φέτος. Μάλλον υπερεκτιμήθηκαν οι δυνατότητές του. Πήγε να του δοθεί το χρίσμα του ηγέτη, αλλά αποδείχτηκε πως δεν μπορεί να είναι. Σούπερ στην άμυνα, ο ηγέτης όμως πρέπει να βάζει και πόντους. Και ο Τόμας δεν μπορεί. Τουλάχιστον είναι «Έλληνας» και δεν πιάνει θέση ξένου. Έχει συμβόλαιο μέχρι το… 2027.
Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος: Ο μοιραίος του 5ου τελικού. Με τα 5 δευτερόλεπτα που έκανε στέρησε από τον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να «κλέψει» τον τίτλο στο ΟΑΚΑ. Και δεν είναι η πρώτη φορά που υποπίπτει σε γκάφα. Είναι επιρρεπής στο λάθος. Στους τελικούς πάντως ήταν καλός και δεν κρύβεται στα δύσκολα. Ως μια λύση από τον πάγκο δεν είναι άσχημος. Έχει συμβόλαιο μέχρι το 2025.
Αϊζάια Κάνααν: Την ώρα που τον χρειαζόταν ο Ολυμπιακός, δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά. Και δικαίωσε όσους έλεγαν ότι δεν είναι για τα μεγάλα παιχνίδια. Δημιούργησε σχέσεις αγάπης με τον κόσμο του Ολυμπιακού, αλλά η τελευταία γεύση που άφησε ήταν πικρή. Δεν έχει συμβόλαιο και δεν θα συνεχίσει στην ομάδα.
Μιχάλης Λούντζης: Όποτε κλήθηκε να βοηθήσει, το έκανε. Αλλά δεν κέρδισε ποτέ την εμπιστοσύνη του Μπαρτζώκα για να τον βάλει στα δύσκολα. Ήταν ικανός; Ποτέ δεν θα το μάθουμε. Κι αυτός μένει ελεύθερος, όλα δείχνουν ότι δεν θα συνεχίσει, αναζητώντας αλλού τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.
Γιαννούλης Λαρεντζάκης: «Πολεμιστής» του Ολυμπιακού, έδωσε ό,τι είχε στους τελικούς. Ξεχάστηκε σε ορισμένα ματς, όπου θα μπορούσε να προσφέρει. Από χίλια κύματα οι σχέσεις του με τον Μπαρτζώκα. Έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026, η λογική λέει πως θα μείνει. Χρειάζεται, άλλωστε, Έλληνες παίκτες ο Ολυμπιακός.
Ναζ Μήτρου-Λονγκ: Αποκτήθηκε μεσούσης της σεζόν, λίγα πράγματα. Δεν πήρε και πολλές ευκαιρίες. Έχει ελληνικό διαβατήριο, αλλά μπορεί να βρει κάτι καλύτερο ο Ολυμπιακός. Έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026, μάλλον όμως δεν χωράει στη νέα ομάδα.
Ίγκνας Μπραζντέικις: Άλλη μια απογοήτευση. Αντί να έρθει ο Ναν, ο Ολυμπιακός πήρε τον Λιθουανό. Και η κατάληξη ήταν να βλέπει τους τελικούς με πολιτικά. Λένε διάφοροι πως μπορεί να είναι ο… Πίτερς της επόμενης σεζόν. Χλομό. Έχει κι αυτός συμβόλαιο μέχρι το 2026. Πολυτέλεια να παίρνει μια θέση στο ρόστερ του Ολυμπιακού.
Σακίλ Μακ Κίσικ: Και αυτός από τους αγαπημένους ξένους του Ολυμπιακού. Για αδιαφορία κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει. Έχει όμως… ταβάνι. Δεσμεύεται με συμβόλαιο ως το 2025. Γρίφος η περίπτωσή του. Για λύση από τον πάγκο, εμάς δεν μας χαλάει.
Κώστας Παπανικολάου: Κανείς δεν μπορεί να πει το παραμικρό για τον αρχηγό του Θρύλου. Θα ήταν αχαριστία. Τα χρόνια όμως περνούν και δεν μπορεί να είναι ο παίκτης που ήταν κάποτε. Η νομοτέλεια της φύσης. Ο ρόλος του πρέπει να αλλάξει. Πιστεύουμε πως το καταλαβαίνει και ο ίδιος. Έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026.
Άλεκ Πίτερς: Μπήκε στα παπούτσια του Βεζένκοφ και έδωσε τον καλύτερό του εαυτό. Παράπονο δεν έχουμε. Κι αυτός όμως αποδείχτηκε ότι δεν είναι ο παίκτης που θα σου πάρει το τελευταίο σουτ και θα το βάλει. Αξίζει πάντως με όσα έκανε φέτος να έχει μια θέση στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Το συμβόλαιό του είναι μέχρι το 2026.
Λουκ Σίκμα: Ήρθε στη θέση του Βεζένκοφ, αλλά όλοι ξέραμε πως ήταν… ανέκδοτο αυτό. Δεν είναι κακός παίκτης, αλλά όχι για τον Ολυμπιακό. Και αυτός είδε τους τελικούς με πολιτικά. Έχει συμβόλαιο και για του χρόνου, θεωρείται όμως απίθανο να συνεχίσει.
Μόουζες Ράιτ: Αποκτήθηκε στα μέσα της χρονιάς. Ξεκίνησε εντυπωσιακά, αλλά μετά «έπεσε» λίγο. Δεν φάνηκε στο φάιναλ φορ. Στους τελικούς έμεινε εκτός και αρκετοί θεωρούν ότι ίσως χρειαζόταν. Ο Ολυμπιακός έχει οψιόν για να τον κρατήσει ή όχι. Εμείς θα τον κρατάγαμε.
Μουσταφά Φαλ: Η περίπτωσή του μοιάζει σε αρκετά με του Ουόκαπ. Για βασικός ψηλός του Ολυμπιακού μάλλον δεν κάνει. Η απουσία του, πάντως, φάνηκε στους τελικούς. Έχει συμβόλαιο ως το 2027.
Φίλιπ Πετρούσεφ: Φιλότιμος, έκανε ό,τι μπορούσε. Είναι μικρός σε ηλικία, μπορεί να βασιστεί πάνω του ο Ολυμπιακός τα επόμενα χρόνια. Έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026, η παραμονή του είναι δεδομένη.
Νίκολα Μιλουτίνοβ: Μεγάλος παίκτης, αλλά με καταπονημένα γόνατα. Δεν μπορεί μόνος του να σηκώσει το βάρος μιας ολόκληρης χρονιάς. Απαραίτητος σίγουρα για τον Ολυμπιακό. Έχει συμβόλαιο μέχρι το 2025.
Γιώργος Τανούλης: Άλλος ένας νέος παίκτης που δεν ξέρουμε γιατί τον πήρε ο Ολυμπιακός. Για να συμμετέχει στα τελετουργικά, να κουνάει την πετσέτα και να… χωρίζει τους παίκτες στις εντάσεις των ντέρμπι;
Βενιαμίν Αμπόσι – Αναστάσιος Ροζακέας: Οι πιτσιρικάδες του Θρύλου δεν μπορούν να κριθούν, αφού χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα. Έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους, αλλά θα τους πιστέψει ο Ολυμπιακός;