Ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών (όπως τον ονομάζουν) ψηφίστηκε στην Βουλή και τώρα ως κερκόπορτα οδηγεί στην άλωση της Πατρότητας και της Μητρότητας με αντικατάσταση τους από μια νέου τύπου «οικογένεια» αποτελούμενη από γονέα 1 και γονέα 2 . Θα το αποδεχθεί ο πολιτικός κόσμος και αυτό; Θα περάσει ως φυσιολογική ροή των πραγμάτων στην ελληνική κοινωνία;
Το μόνο σίγουρο είναι πως όσοι υπερψήφισαν τον νομοσχέδιο ή ήξεραν και έκαναν τον Κινέζο ή πιάστηκαν κορόιδα. Προσωπικά τείνω προς την πρώτη εκδοχή…
Πρώτος από όλους εξέθεσε την Νέα Δημοκρατία ο πρώην πρόεδρος της, Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος δήλωσε: «Το νομοσχέδιο αποτελεί θεμελιώδη ανατροπή του οικογενειακού δικαίου και πως οι επιπτώσεις του πάνε πολύ πιο πέρα. […] Και για όλα αυτά η παράταξή μας δε θα έπρεπε να το έχει φέρει προς ψήφιση. Ακούω το δήθεν επιχείρημα ότι δε θα μπει στο νομοσχέδιο το γονέας 1 και το γονέας 2. Δεν το προβλέπει αλλά δεν το εμποδίζει. Ανοίγει κερκόπορτα», πρόσθεσε. «Το νομοσχέδιο απαγορεύει παρένθετη μητρότητα εδώ, αλλά την επιτρέπει στο εξωτερικό. Θα έχουμε παντρεμένα ομόφυλα ζευγάρια όπου θα χρησιμοποιούν παρένθετη γυναίκα ως αναπαραγωγική μηχανή. Μετατρέπουμε τη μητρότητα σε επάγγελμα και εμπόριο. Κερκόπορτα και αυτό κι ας μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις».
Τα λεγόμενα του μάλιστα επιβεβαιώνει η επιστημονική επιτροπή της Βουλής που στην έκθεση της για το νομοσχέδιο της επέκτασης του πολιτικού γάμου και σε ομόφυλα ζευγάρια, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Το δίκαιο της συγγένειας βασίζεται στις έννοιες της ‘μητρότητας’ και της ‘πατρότητας’. Όλες οι ανωτέρω διατάξεις για την ίδρυση της συγγένειας δεν αναφέρονται, π.χ., σε ‘γονεϊκότητα’, αλλά σε ‘πατρότητα’ ή ‘μητρότητα’. Υπό την έννοια αυτή τα παιδιά δε θα μπορούν να συνδεθούν νομικά και με τους δύο γονείς τους, με ευθεία εφαρμογή των κείμενων διατάξεων για την ίδρυση συγγένειας που βασίζονται στα τεκμήρια της πατρότητας και της μητρότητας. Συνδέονται με τον ένα γονέα, και αυτό δημιουργεί περαιτέρω ζητήματα που απορρέουν από την έλλειψη νομοθετικά αποτυπωμένου δεσμού με τον ομόφυλο σύζυγο.
Σαφέστατα βλέπουμε ότι πλέον είμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο πρόβλημα, που πολύ πιθανό είναι να λυθεί με την υιοθέτηση, όπως μπορούμε να δούμε στο παράδειγμα της Γαλλίας, των όρων γονέας 1 και γονέας 2.
